Ο γιος μου έφερε την έγκυο νύφη μου στο σπίτι μου και πήγε στη δουλειά. Αλλά μετά από λίγους μήνες, τα νεύρα μου χάλασαν, ήταν αδύνατο να συνεννοηθώ μαζί της

Δεν ξέρω πώς οι άνθρωποι συνήθιζαν να ζουν μαζί σε μεγάλες οικογένειες. Έχω μια νύφη που ζει μαζί μου και ήδη ασφυκτιώ. Θα σας τα πω όλα με τη σειρά. Ο γιος μου και η νύφη μου γνωρίστηκαν κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Μετά την αποφοίτησή τους, εργάστηκαν και οι δύο και αποφάσισαν να ζήσουν μαζί. Δεν ανακατεύτηκα στις υποθέσεις τους – έπρεπε να ζήσουν.

Αλλά λόγω της κρίσης, πρώτα η νύφη μου και μετά ο γιος μου έχασαν τις δουλειές τους. Δεν μπορούσαν να πληρώσουν το ενοίκιο και μου ζήτησαν να μείνω μαζί τους μέχρι να βρουν νέα δουλειά. Ωστόσο, το θέμα της εύρεσης εργασίας τραβούσε σε μάκρος, είχαν τελειώσει το σχολείο και χρειάζονταν μια κατάλληλη δουλειά.

Ο γιος μου γρήγορα συμβιβάστηκε με μια δουλειά που δεν ήταν πολύ αποδεκτή από αυτόν. Η νύφη μου δεν μπορούσε να φανταστεί τον εαυτό της να εργάζεται πίσω από έναν πάγκο, για παράδειγμα, και εξακολουθεί να είναι άνεργη. Επιπλέον, σύντομα ανακοίνωσε ότι ήταν έγκυος. Νόμιζα ότι δεν θα κρατούσαν το παιδί, δεδομένων των συνθηκών που επικρατούσαν.

Αλλά έκανα λάθος. Και πριν από τρεις μήνες, ένας φίλος μου συνέστησε σθεναρά να πάει ο γιος μου μαζί του σε κάποιο είδος εκ περιτροπής εργασίας. Δουλεύουν εκεί για τρεις μήνες και παίρνουν αξιοπρεπή χρήματα. Μετά ξεκουράζονται για τρεις μήνες και δουλεύουν ξανά. Ο γιος μου έφυγε. Η νύφη μου δεν με βοηθάει σε τίποτα στο σπίτι, δεν μπορεί να μαγειρέψει τίποτα φαγώσιμο.

Πάντα γκρινιάζει ότι έχει πονοκέφαλο ή ότι πονάει. Με δυσκολία σηκώνεται από τον καναπέ. Αντίθετα, όταν ο γιος της της έστειλε χρήματα, έβγαλε τα ράμματα μέσα σε μια μέρα και έτρεξε να αγοράσει κάτι για το μωρό.Δεν είδα τα χρήματα, αλλά δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς από πού προήλθαν.

Αγόρασα πολλά από τα πάντα, αλλά δεν σκέφτηκα να αγοράσω τρόφιμα. Νομίζουν ότι είμαι εκατομμυριούχος; Ακόμα δεν μίλησα. “Λοιπόν, έχει μείνει μόνο ενάμιση μήνας”, αποφάσισα. Ο γιος μου θα έρθει, θα μετακομίσουν και το θέμα θα λυθεί από μόνο του. Αλλά τις προάλλες, ο γιος μου τηλεφώνησε και είπε ότι θα μείνει για άλλους τρεις μήνες επειδή του πρόσφεραν καλά λεφτά γι’ αυτό. Δεν μπορούσα να το αντέξω άλλο.

Είπα στον γιο μου ευθέως ότι το να ζει με την καψούρα του δεν ήταν μεγάλη ευχαρίστηση – δεν είχε γεννήσει ακόμα, και ήταν ήδη άνετα σκαρφαλωμένη στο κεφάλι μου. Τι θα συμβεί όταν γεννήσει; Θα έχει αρκετούς ανθρώπους να μασήσει σε ένα μήνα. Δεν έχω τη δύναμη να τρέχω μαζί της, ειδικά με τους δυο τους.

Ας της στείλει λοιπόν ο γιος σας είτε χρήματα για να νοικιάσει ένα διαμέρισμα, είτε αν φοβάται να την αφήσει μόνη της, ας την στείλει στη μητέρα του, στο χωριό. Μπορεί να με θεωρήσετε άκαρδη. Αλλά όλοι έχουν δύο πλευρές στην ιστορία τους. Και αν κάνω λάθος για κάτι, δεν είμαι ο μόνος.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *