Η Hanna και ο Andrii δεν μπορούσαν να κάνουν παιδιά, οπότε αποφάσισαν να πάρουν ένα παιδί από το ορφανοτροφείο τους. Τους πήρε πολύ χρόνο για να επιλέξουν. Επέλεξαν ένα 6χρονο κορίτσι. Το όνομά της ήταν Ksenia. Ξαφνιάστηκαν πολύ, αλλά το κορίτσι έμοιαζε πολύ με την Άννα.
Έτσι αποφάσισαν ότι ήθελαν να υιοθετήσουν την Ksenia. Το κορίτσι συνήθισε σιγά σιγά την οικογένεια. Η Άννα και ο Αντρέι ήταν πολύ χαρούμενοι που είχαν ένα παιδί στην οικογένειά τους. Την περιέβαλαν με φροντίδα ώστε να νιώσει την αγάπη της οικογένειας.
Λίγο καιρό αργότερα, η μητέρα της Άννας, η Όλγα Νικολάεβνα, ήρθε να την επισκεφθεί από άλλη πόλη. Ζούσε μακριά από την κόρη της για αρκετά χρόνια λόγω δουλειάς. Όταν η Άννα σύστησε την Όλγα Νικολάεβνα στην εγγονή της, εκείνη ξαφνικά χλώμιασε. Κοίταξε την Ksenia με τρόμο και επανέλαβε:
“Ksenia …. Ksenia… – Μαμά, τι συνέβη; Από πού την πήρες; Από το ορφανοτροφείο. Σου είπα γι’ αυτό… Ξαφνικά, η Όλχα άρχισε να κλαίει και τα είπε όλα στην Άννα. Αποδείχτηκε ότι όσο εκείνη έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι, έβλεπε κάποιον. Ήταν μια σοβαρή σχέση.
Ωστόσο, έμεινε έγκυος και γέννησε ένα κορίτσι. Ντρεπόταν που ήταν ανύπαντρη και είχε παιδί σε ηλικία 40 ετών. Για το λόγο αυτό, αποφάσισε να την δώσει σε ένα ορφανοτροφείο. Η Άννα κοίταξε τη μητέρα της με τρόμο και δεν μπορούσε να πει τίποτα. Τότε ο Andriy είπε: “Αυτή είναι η κόρη μας!
Δεν θα σας τη δώσουμε. Και δεν θα της το πείτε. Τουλάχιστον όχι μέχρι να ενηλικιωθεί.” “Εντάξει, αυτό είναι το σωστό”, συμφώνησε η Όλγα Νικολάεβνα. “Μπορώ να έρχομαι να τη βλέπω καμιά φορά;” “Μπορείς”, συμφώνησε ο Αντρέι.
