Ήμουν σε ένα ταξί Volt χθες… Στο τέλος της διαδρομής, είπα “ευχαριστώ” στον οδηγό, εκείνος γύρισε και με ένα πονηρό χαμόγελο ανταπέδωσε:
“Χοροπηδάω πάνω κάτω!”. Ένιωσα σαν να γυρνούσαν τα σωθικά μου….
Είπε κάτι άλλο όπως “Ας μην γεμίσουμε τον εκθεσιακό χώρο”, αλλά εγώ βγήκα σιωπηλά έξω, έβαλα ένα αστέρι για τη διαδρομή και έγραψα ένα παράπονο στην υπηρεσία εξυπηρέτησης πελατών για την απαράδεκτη συμπεριφορά του οδηγού απέναντι στην Ουκρανή μου.
Μέσα σε 5 λεπτά, έλαβα ένα email με μια συγγνώμη, μια υπόσχεση να μιλήσω ξανά με τον οδηγό και μια αποζημίωση 25 UAH για τον ηθικό κίνδυνο.
Θα υπενθυμίζω συνεχώς σε όλους τους οδηγούς και μη οδηγούς ότι υπάρχει μόνο μία κρατική γλώσσα στην Ουκρανία και πρέπει να γίνεται σεβαστή! Θα κάνω ό,τι μπορώ για να επιταχύνω τη στιγμή που θα γίνει κυρία στη χώρα μου.
Διότι η γλώσσα αποτελεί σημαντικό μέρος της εθνικής ταυτότητας. Είναι μια άμυνα και ένα περιουσιακό στοιχείο και είναι κάτι που δεν υπόκειται σε συζήτηση…
