Ήμουν ήδη 29 ετών και δεν είχα καμία τύχη με τους γαμπρούς. Ξαφνικά, ένας νέος τύπος μετατέθηκε στο χώρο εργασίας μας – ένας ψηλός, όμορφος άντρας με σκούρα μαλλιά και γαλάζια μάτια. Το δάχτυλο του δαχτυλιδιού του ήταν ελεύθερο και τότε αποφάσισα ότι έπρεπε να πιάσω τον ταύρο από τα κέρατα. Μπορεί να μην είχα ξανά αυτή την ευκαιρία. Άρχισα να αναζητώ συναντήσεις με τον Maksym, να του φέρνω πίτες, να τον προσκαλώ για καφέ στο διάλειμμά του. Γενικά, έδειξα το ενδιαφέρον μου όσο περισσότερο μπορούσα.
Οι προσπάθειές μου απέδωσαν καρπούς – ο Maxim μου ζήτησε να βγούμε ένα μήνα αργότερα. Πάντα τελείωνα τη δουλειά πριν από εκείνον, οπότε είπε ότι θα με έπαιρνε μετά τη δουλειά. “Μαμά, το πιστεύεις ότι θα βγω ραντεβού! Δεν μπορώ να το πιστέψω”, ήμουν τόσο ενθουσιασμένη όσο ένας έφηβος που του ζήτησαν να βγει για πρώτη φορά. Το ραντεβού πήγε άψογα. Και το δεύτερο, και το τρίτο, και το τέταρτο. Ο Maxim ήταν ρομαντικός. Κάθε φορά έβρισκε καινούργιους τρόπους για να με εκπλήξει.
Έτσι ζούσαμε με ραντεβού. Μετά τα ραντεβού μετατράπηκαν σε διανυκτερεύσεις. Ο Maksym νοίκιασε ένα διαμέρισμα και εγώ έμενα μαζί του ιδιωτικά. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι ζούσα μαζί του, επειδή η μητέρα μου με έβλεπε στο σπίτι πιο σπάνια από τον Μαξίμ. Μια μέρα είχα αμφιβολίες και αποφάσισα να κάνω ένα τεστ εγκυμοσύνης. Αποδείχθηκε θετικό. Όλα τα “ράφια” στο κεφάλι μου αναποδογύρισαν. Δεν ήξερα τι να κάνω στη συνέχεια, γιατί βρισκόμουν ένα χιλιοστό μακριά από τη ντροπή. Όταν το είπα στον Maxim, ήμασταν στη δουλειά.
Έφυγε νωρίς εκείνη την ημέρα. Σκεφτόμουν ήδη πώς θα επέστρεφα στη μαμά μου με τα πράγματά μου και την έγκυο κοιλιά μου. Το βράδυ, επέστρεψα στο σπίτι του Μαξ. Όταν άνοιξε την πόρτα, δεν μου πέταξε μερικές ξινές κουβέντες στα μούτρα, αλλά γονάτισε και μου είπε: “Έλενα, παντρέψου με. Όλοι οι συγγενείς μου, οι φίλοι, οι συγγενείς και οι φίλοι του συζύγου μου ήταν στο γάμο.
Δεν πρόλαβα καν να γνωρίσω τους συγγενείς του, επειδή ήταν τόσος πολύς κόσμος. Ωστόσο, παρατήρησα ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του γάμου, ένα κοριτσάκι τριών ή τεσσάρων ετών περπατούσε χέρι-χέρι με την πεθερά μου. “Αγαπητή μου”, η πεθερά μου ύψωσε ένα ποτήρι προς το μέρος μας, “σας εύχομαι ευτυχία και απέραντη αγάπη. Να είστε η μία για την άλλη στήριγμα και ενθάρρυνση.
Ωλένκα, είμαι σίγουρη ότι βρήκα την πολυπόθητη κόρη μου, ο Μαξ είναι μια στοργική σύζυγος και η Αντζέλικα μια στοργική μητέρα. Τα μάτια μου γύρισαν αμέσως. Όλα τα υπόλοιπα ήταν θολά. Η ημέρα του γάμου δεν είχε καν τελειώσει, και ήδη σκεφτόμουν να καταθέσω αίτηση διαζυγίου. Αποδείχθηκε ότι η Αντζέλικα ήταν η κόρη του συζύγου μου από την τέταρτη σύζυγό του, μπορείτε να φανταστείτε; Η γυναίκα μου γέννησε μια κόρη, την εγκατέλειψε και το έσκασε. Μετά από αυτό το περιστατικό, η ζωή μου συνέχισε σαν να ήταν σε fast forward.
Η Angelika και εγώ συμπαθούσαμε ο ένας τον άλλον. Της άρεσε να με αγκαλιάζει, με αποκαλούσε πολύ γρήγορα μαμά και με βοηθούσε με τον γιο μου. Αλλά με τον Μαξ, δεν αντέξαμε πολύ. Χωρίσαμε σε δύο χρόνια. Ωστόσο, πήρα την Αντζέλικα να ζήσει μαζί μου και έγινα διαζευγμένη με δύο παιδιά. Δεν με ενοχλούσε πραγματικά. Επέστρεψα στη δουλειά και η πρώην πεθερά μου με βοηθούσε συχνά σε όλα.
Δύο χρόνια αργότερα, ένας πρώην συμμαθητής μου ήρθε να με φλερτάρει. Αποδείχθηκε ότι αυτός ο τύπος με αγαπούσε όλη μου τη ζωή. “Πού στο διάολο ήσουν όλο αυτό το διάστημα;” λέω συχνά χαριτολογώντας. Ο Denys έγινε ένας υπέροχος σύζυγος και πατέρας των δύο… παιδιών μας. Πήρε τα παιδιά μου σαν δικά του.
