Σήμερα η Βαλεντίνα και ο Πέτρος γιορτάζουν τα γενέθλια του γιου τους Αλεξέι. Είναι δέκα ετών. Είναι καλό παιδί, εργατικό. Όταν άρχισε να μεγαλώνει, αποδείχτηκε ότι δεν του ταίριαζε. Ήταν μικρός και στρογγυλός. Τα κορίτσια δεν κοιτάζουν τέτοιους ανθρώπους. Υπέφερα από αυτό. Αφού τελείωσα το σχολείο, μπήκα στο ινστιτούτο. Η φοιτητική ζωή γοήτευσε τον Oleksii. Σπούδασε καλά, αλλά τα κορίτσια δεν του έδιναν σημασία. Δεν ονειρευόταν ψηλά, μακρυπόδαρα κορίτσια. Επειδή είναι μικρόσωμος, τέτοια κορίτσια θα ήταν στον ώμο του. Επιπλέον, η τάση του να είναι υπέρβαρος δεν τον έκανε να φαίνεται λεπτός. Συχνά του ζητούσαν να ξαναγράψει τις σημειώσεις τους ή να τους βοηθήσει με τις εργασίες τους.
Την ημέρα της τελετής αποφοίτησης, οι μαθητές συμφώνησαν να πάνε σε ένα από τα σπίτια των κοριτσιών για να το γιορτάσουν. Είχε ένα μεγάλο σπίτι και οι γονείς της δεν ήταν στο σπίτι εκείνη την ώρα. Πήραν τον Oleksii μαζί τους. Πέρασαν καλά, και ο τύπος ήπιε λίγο παραπάνω από όσο έπρεπε. Όταν ξύπνησε το πρωί, έμεινε έκπληκτος. Ήταν στο ίδιο κρεβάτι με την Έλενα, στο σπίτι της οποίας γιόρταζαν- ο Αλεξέι δεν θυμάται πολλά για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ, αλλά θυμάται ότι πήγε στο κρεβάτι με την κοπέλα.
Ο Αλεξέι βρήκε μια καλή δουλειά, ακριβώς στον τομέα των σπουδών του. Του παραχωρήθηκε ένας κοιτώνας. Του υποσχέθηκαν να του δώσουν ένα διαμέρισμα, αν αποδείκνυε ότι ήταν από την καλή πλευρά. η Έλενα τον βρήκε δύο μήνες αργότερα. Παραδέχτηκε ότι ήταν έγκυος στο παιδί του και ότι δεν επρόκειτο να μεγαλώσει μόνη της το παιδί. Αν εκείνος δεν ήθελε το παιδί, εκείνη θα έκανε κάτι. Ο Αλεξέι τη διαβεβαίωσε ότι την αγαπούσε και της ζήτησε να τον παντρευτεί. Η οικογενειακή ζωή δεν πήγαινε καλά.
Η σύζυγος ήταν πάντα δυσαρεστημένη με κάτι. Οι συνεχείς καβγάδες δεν έδιναν γαλήνη στην οικογένειά τους. Μετά από λίγο καιρό, απέκτησαν έναν γιο, τον Όλεγκ. Ο άντρας ήταν ευτυχισμένος: επιτέλους, μια ολοκληρωμένη οικογένεια. Τι κι αν η Λένα γκρινιάζει συνεχώς, θα το συνηθίσει με τον καιρό και όλα θα είναι μια χαρά. Αλλά όταν ο Αλεξέι γύρισε σπίτι ένα βράδυ, ο γιος του έκλαιγε, η γυναίκα του δεν ήταν εκεί. Υπήρχε ένα σημείωμα στο τραπέζι. Η Ωλένα έγραφε ότι τον εγκαταλείπει γιατί δεν τον είχε αγαπήσει ποτέ. Παντρεύτηκε επειδή ήταν έγκυος. Αφήνει τον γιο της με τον σύζυγό της γιατί δεν τον χρειάζεται. Θέλει να αρχίσει να ζει από το μηδέν.
Έτσι ο Oleksiy έμεινε μόνος με τον τριών μηνών Oleg. Ήταν δύσκολο για τον άνδρα. Έπρεπε να δουλέψει για να βγάλει τα προς το ζην. Και να φροντίζει το γιο του. Στην αρχή πήρε άδεια απουσίας, στη συνέχεια προσέλαβε μια νταντά για να φροντίζει το αγόρι κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το βράδυ και μέχρι το πρωί, ο Oleksii τα κατάφερνε μόνος του. Πέρασε λίγος καιρός, ο Όλεγκ πήγε στο νηπιαγωγείο, οπότε δεν χρειάζονταν πλέον νταντά. ο Αλεξέι πήγε στη δουλειά. Με την πάροδο του χρόνου, συνειδητοποίησε ότι ήταν δύσκολο για τους δυο τους να επιβιώσουν με το μισθό τους.
Έτσι, άρχισε να ψάχνει κάτι να κάνει για να ξεκινήσει τη δική του επιχείρηση. Εκείνη την εποχή, πολλοί άνθρωποι είχαν στραφεί στην αγορά και την πώληση και δούλευαν για τον εαυτό τους. στην αρχή, ο Oleksiy άνοιξε ένα μικρό καφενείο όπου μπορούσε κανείς να φάει φτηνά. Η επιχείρηση πήγε καλά και άνοιξε ένα άλλο, και μετά ένα άλλο και ένα άλλο. Σήμερα, έχει μια αλυσίδα καφετεριών με φθηνές τιμές. Αυτό είναι που οι απλοί άνθρωποι εκτιμούν περισσότερο.
Ο Oleg μεγάλωσε και πήγε σχολείο. Τώρα εργάζεται με τον πατέρα του. Έμοιασε στη μαμά του στο πρόσωπο και στη σιλουέτα. Πρόσφατα παντρεύτηκε μια όμορφη κοπέλα και περιμένει ένα νέο παιδί. Ζουν όχι μακριά από τον πατέρα του. Ο Αλεξέι είναι περήφανος για τον γιο του. Μερικές φορές σκέφτεται ότι αν δεν είχε πέσει στο κρεβάτι με την Ωλένα, θα είχε διαφορετική ζωή, αλλά δεν θέλει άλλη. Αγαπάει τον γιο του και είναι περήφανος γι’ αυτόν. Παρεμπιπτόντως, η μαμά του δεν έχει έρθει ποτέ να τον επισκεφτεί. Το πώς ζούσε όλα αυτά τα χρόνια είναι άγνωστο.
