Όταν τελείωσε ο γάμος, ο πατέρας πλησίασε αθόρυβα την κόρη του και της είπε να μείνει τη νύχτα μαζί τους. Όλοι οι παρευρισκόμενοι έμειναν έκπληκτοι και οι καλεσμένοι ψιθύριζαν και περίμεναν να ακούσουν τι θα έλεγε η κόρη. Η Άντζελα κοιτούσε το τεστ με τις δύο ρίγες. “Τι πρέπει να κάνω τώρα;” σκέφτηκε. Στην ηλικία των 26 ετών, ήταν ήδη ένα ανεξάρτητο κορίτσι. Εργαζόταν στο επάγγελμά της και νοίκιαζε ένα διαμέρισμα.
Δεν εξαρτιόταν από τους γονείς της, αλλά πάντα δεχόταν βοήθεια. Η Άντζελα ήθελε πραγματικά αυτό το παιδί. Καταλάβαινε ότι δεν θα ήθελε να αποκτήσει παιδί με κανέναν άλλον εκτός από τον άνδρα με τον οποίο είχε μείνει έγκυος. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι ο αγαπημένος της ήταν παντρεμένος. Η πίστη του δεν του επέτρεπε να εγκαταλείψει την οικογένεια, αλλά πάντα έλεγε με κάθε σοβαρότητα ότι αν η Άντζελα ήθελε να αποκτήσει παιδί, θα το δεχόταν και θα το μεγάλωνε. Όπως σκέφτηκε, ο αγαπημένος της χάρηκε όταν άκουσε τα νέα της εγκυμοσύνης της, λέγοντας ότι το παιδί τους δεν θα χρειαζόταν τίποτα. Αλλά οι γονείς…
Η μαμά και ο μπαμπάς ήταν της παλιάς σχολής. Εκτός από την Άντζελα, είχαν άλλη μια κόρη, τη Μαρίνα (αυτή και η Άντζελα ήταν δίδυμες), και έναν γιο, τον Ρόμα. Στην αδελφή της δεν άρεσαν τα παιδιά, αλλά υποστήριζε την Άντζελα. Ο Ρόμα δεν ενδιαφερόταν καθόλου, έφτιαχνε τη δική του ζωή. Όταν ο πατέρας του έμαθε για την εγκυμοσύνη (η μητέρα του είχε ενημερωθεί λίγο νωρίτερα), έγινε έξαλλος. Πώς θα μπορούσε η κόρη του να γεννηθεί χωρίς σύζυγο; Δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως η ντροπή! Η Άντζελα επέμενε ότι θα γεννούσα αυτό το παιδί και τέλος!
Τότε ο πατέρας είπε ότι δεν ήθελε να τη γνωρίζει πια ούτε εκείνη ούτε τον αγέννητο εγγονό του, ότι δεν είχε πια κόρη. Η μητέρα του προσπάθησε να ηρεμήσει τον Arkady, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Απαγόρευσε σε όλους να αναφέρουν το όνομα της Άντζελας μπροστά του. Η Άντζελα είχε μια κόρη, την Καρίνα. Το κορίτσι μεγάλωσε δραστήριο και όμορφο. Μια μικρή, σγουρομάλλα, μαυρομάτα χάντρα. Όλη η οικογένειά της την αγαπούσε (εκτός από τον παππού της, ο οποίος δεν είχε δει ποτέ την εγγονή του και συνέχιζε να αρνείται την ύπαρξή της).
Όταν η Karisha ήταν δύο ετών, ο αδελφός της Angela, ο Roma, αποφάσισε να παντρευτεί. Σε μια τέτοια περίσταση, φυσικά, έπρεπε να γίνει ένας γάμος. Η Άντζελα αποφάσισε να μην πάει, για να μην χαλάσει τη γιορτή του αδελφού της, γιατί ήξερε ότι ο πατέρας της θα εξοργιζόταν με την παρουσία της. Όμως ο Ρόμα, παρά την επιθυμία του πατέρα του, έφερε προσωπικά την αδελφή του στο γάμο. Η τραπεζαρία ήταν γεμάτη και θορυβώδης, με τα παιδιά να τρέχουν τριγύρω. Ανάμεσά τους ξεχώριζε ένα μικρό κορίτσι με σγουρά μαλλιά και μαύρα μάτια. Όσο κι αν προσπάθησε ο Αρκάντι να αγνοήσει την Καρίνκα, δεν μπορούσε. Αγαπούσε τα παιδιά μέχρι θανάτου. Και αυτή ήταν η πρώτη και μέχρι στιγμής μοναδική εγγονή του. Η Άντζελα σήκωνε συνεχώς το βλέμμα της από το τραπέζι για να παρακολουθεί την κόρη της.
Για άλλη μια φορά, όταν γύρισε, δεν πίστευε στα μάτια της: Η Karisha καθόταν στην αγκαλιά του παππού της και κελαηδούσε χαρούμενα! Ο Arkady δεν άφησε την εγγονή του κατά τη διάρκεια του γάμου. Ήταν απλά γοητευμένος από αυτήν! Οι καλεσμένοι ψιθύριζαν γύρω της. Όλοι είχαν αντιληφθεί την κατάσταση και ήταν φανερά έκπληκτοι, όπως και η ίδια η Άντζελα. Η καρδιά του παππού ράγισε όταν είδε την ίδια του την εγγονή. Συνειδητοποίησε ότι είχε ανησυχήσει τόσο μάταια. Τελικά, να η ευτυχία! Κάθεται στα χέρια της και φλυαρεί. Μετά το γάμο, ο πατέρας πλησίασε την κόρη του και της ζήτησε να μείνει μαζί τους σήμερα με την Καρίνα. Κάπως έτσι έπεσε το απόρθητο τείχος που λέγεται Υπερηφάνεια και Ντροπή.
