Ο γείτονάς μου είναι σαράντα χρονών. Ζει με τη μητέρα του στο διαμέρισμά της. Η μητέρα προετοιμάζεται γι ‘αυτόν, ξαναδιαβάζει, παρακάμπτει. Παρέχει τέτοια φροντίδα σαν να ήταν μωρό ή ανίκανο άτομο. Τρέφεται πάντα, ντύνεται, καταβροχθίζει. Στο σπίτι, οι πίτες της μητέρας του, οι κομπόστες και το μπορς τον περιμένουν. Εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, χωρίς να φύγει από το σπίτι, σχεδόν δεν εμφανίζεται δημόσια.
Ποτέ δεν παντρεύτηκε, αλλά δεν χάνει την ελπίδα να βρει έναν σύντροφο ζωής και να χτίσει μια σοβαρή σχέση. Ψάχνει εδώ και πολύ καιρό. Είμαστε περίπου δεκαέξι χρόνια είναι γείτονες στην είσοδο και όλο αυτό το διάστημα ψάχνει για μια νύφη. Από όσο ξέρω για όλη μου τη ζωή, ούτε μια γυναίκα δεν έμεινε μαζί του ούτε για ένα μήνα. Και όλες οι “νύφες” ήταν κυρίως στο διαδίκτυο.
Το γιατί το έχει αυτό είναι ένα φιλοσοφικό ερώτημα. Ίσως το όλο θέμα είναι στις απαιτήσεις του για το μέλλον επιλεγμένο, και έχουν ως εξής: Ο σύντροφός του δεν πρέπει να έχει παιδιά. Θα πρέπει να έχει καλά εξωτερικά δεδομένα, ένα όμορφο πρόσωπο και μια σμίλη. Η ηλικία της αντίστοιχης υποψηφιότητας είναι μόλις πάνω από 35 χρόνια. Είναι επιθυμητό να ήταν από μια έξυπνη οικογένεια και με την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η μελλοντική γυναίκα πρέπει να έχει το δικό της σπίτι. Θα πρέπει να είναι μια ιδανική οικοδέσποινα, να κρατήσει την τάξη στο διαμέρισμα και να είναι σε θέση να μαγειρέψουν πολλά νόστιμα πιάτα. Πρέπει να είναι μια αυτάρκης γυναίκα με τις δυνατότητές της. Ο μισθός του δεν πρέπει να είναι μικρότερος από τον δικό του.
Και είναι καλύτερα αν υπάρχουν περισσότερα. Η μελλοντική σύζυγος πρέπει να αγαπά και να σέβεται τη μητέρα του. Ένας γείτονας συχνά παραπονιέται για τη ζωή του και λέει ιστορίες για τις γυναίκες που γνώρισε σε ειδικές τοποθεσίες. Τις περισσότερες φορές, συναντά νεαρές κυρίες με ένα ή περισσότερα παιδιά, και αυτό δεν είναι μια επιλογή γι ‘αυτόν. Δεν θέλει να επενδύσει στην παροχή και συντήρηση των παιδιών άλλων ανθρώπων. Ο γείτονας λέει ότι ποτέ δεν θα γίνουν συγγενείς. Σχεδόν όλες οι γυναίκες από ιστοσελίδες γνωριμιών έχουν ένα εισόδημα χαμηλότερο από το δικό του. Ο ίδιος κερδίζει λίγο περισσότερο από σαράντα χιλιάδες ρούβλια.
Επίσης, οι κυρίες δεν έχουν το δικό τους διαμέρισμα, και δεν θέλει να φέρει κανέναν στο σπίτι του, επειδή το νεαρό ζευγάρι πρέπει να ζήσει. Επίσης, ο γείτονας έχει ισχυρισμούς για την εμφάνιση των γυναικών. Είτε είναι πολύ γεμάτοι είτε όχι με το γούστο του. Οι γυναίκες που αγαπούν τον γείτονά μου (μορφωμένες, αυτάρκεις, με στέγαση και χωρίς παιδιά, όμορφες) δεν ενδιαφέρονται γι ‘αυτόν. Σταματούν να απαντούν στα μηνύματά του αμέσως όταν λέει πληροφορίες για τον εαυτό του. Οι προσωπικές συναντήσεις δεν αξίζουν να μιλάμε καθόλου. Έτσι τα χρόνια της ζωής του φτωχού γείτονά μου περνούν, σε ένα διαμέρισμα με μια ηλικιωμένη μητέρα, χωρίς σύντροφο ζωής.
