Ο σύζυγός μου και εγώ είμαστε στην ίδια ηλικία. Παντρευτήκαμε όταν ήμασταν 23 ετών. Νέοι και υγιείς εργάστηκαν για τη συνείδηση, αντιμετώπισαν όλες τις δυσκολίες. Στην αρχή ζούσαν με τους γονείς μου στο χωριό, και μετά έχτισαν το δικό τους σπίτι, το κανόνισαν.
Εκείνη την εποχή ήμασταν ήδη 35 ετών. Οι γονείς και οι πεθεροί μας πίεζαν συνεχώς: – Πότε θα μας ευχαριστήσετε με τα εγγόνια; Πόσο καιρό μπορείς να ζήσεις μόνο για τον εαυτό σου; Εμείς οι ίδιοι ονειρευόμασταν παιδιά, αλλά τίποτα δεν λειτούργησε.
Οι γιατροί είπαν ότι δεν έχουμε προβλήματα υγείας. Πήγαν ακόμη και σε γιατρούς μαγισσών – όλα ήταν μάταια. Μόνο όταν γίναμε 39 ετών γεννήθηκε η πολυαναμενόμενη κόρη μας Χριστίνα. Την περιμέναμε τόσο καιρό που πιθανότατα είμαστε πολύ χαλασμένοι από την παιδική ηλικία. Είχε πάντα ό, τι ήθελε.
Αν και ζούσαμε στο χωριό και είχαμε ένα αγρόκτημα, η Χριστίνα δεν βοήθησε ποτέ. Σπούδασε καλά και μετά το σχολείο πήγε στο Τσερνιβτσί. Τώρα είναι στο τρίτο έτος της. Πρόσφατα, γνώρισε έναν άντρα και σχεδιάζουν ένα γάμο. Ο σύζυγός μου και εγώ έχουμε μικρές αποταμιεύσεις – ενάμισι χιλιάδες δολάρια. Για εμάς, αυτό είναι ένα σημαντικό ποσό, αλλά για τη Χριστίνα φαίνεται πενιχρό.
Τι είναι αυτά τα χρήματα; Δεν μπορείτε να κάνετε έναν κανονικό γάμο σε αυτά! Θα πρέπει επίσης να μας αγοράσετε ένα διαμέρισμα, “η κόρη είναι αγανακτισμένη. “Που παίρνουμε τέτοια χρήματα; ” Ρωτάω. – Κερδίστε. Τι έκανες πριν γεννηθώ; Έπρεπε να σκεφτώ τη στέγαση εκ των προτέρων. Αν δεν μπορείτε, πουλήστε το σπίτι σας. – Ντον, είμαστε συνταξιούχοι. Ποιος θα μας πάει να δουλέψουμε τώρα; – Έτσι δεν ήταν απαραίτητο να με γεννήσει τόσο αργά!
Δεν χρησιμεύει για σένα τώρα. Μαζί σας, ακόμη και οι άνθρωποι ντρέπονται να βγουν έξω. Ακούγοντας αυτό από την κόρη μου ήταν πολύ απογοητευτικό. Πάντα κάναμε ό, τι καλύτερο μπορούσαμε για εκείνη. Τι θα κάνετε αν δεν ανταποκριθούμε στις προσδοκίες της; Ίσως μπορείτε πραγματικά να βρείτε κάποια δουλειά για να κανονίσετε το γάμο των ονείρων της; Μπορεί να απομακρυνθεί από εμάς εντελώς.
