Γνώρισα τον Peter στο διαδίκτυο. Ζούσαμε σε διαφορετικές πόλεις, αλλά μου άρεσε αμέσως – ένας καλός, ευγενικός, όμορφος, σταθερός άνθρωπος. Μιλήσαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα κοινωνικό δίκτυο και στη συνέχεια ήρθε στο σπίτι των γονιών μου. Εκείνη την εποχή είχα μόλις τελειώσει το σχολείο, ήμουν 18, εκείνος ήταν 26. Έξι μήνες αργότερα ο Peter μου έκανε πρόταση γάμου και μετακομίσαμε στους γονείς του.
Πήγαμε με το αυτοκίνητο στην εξοχή, είχα την αίσθηση ότι δεν θα είχα πολύ ωραία υποδοχή. Οδηγούσαμε για πολύ ώρα και κατεβήκαμε από το τρένο τη νύχτα. Φτάσαμε στο σπίτι τους και το πρωί ήρθε η πεθερά μου και μου έδωσε μια σκούπα και μου είπε
– Τώρα σε αυτό το σπίτι είσαι η οικονόμος, κάνε τα πάντα μόνη σου. Καθάρισα όλο το σπίτι, έπλυνα τα ρούχα τους, σιδέρωσα, μαγείρεψα. Της έκανα μασάζ, και εκτός αυτού φρόντιζα τον μελλοντικό μου σύζυγο, κυριολεκτικά έτρεχα πίσω του σαν παιδί.
Όλα ξεκίνησαν όταν μας κάλεσαν οι φίλοι του και εγώ ντύθηκα όπως μου αρέσει. Στον αρραβωνιαστικό μου αρέσει επίσης ο τρόπος που ντύνομαι. Μόλις βγήκα από το δωμάτιο, η πεθερά μου σχεδόν λιποθύμησε στη θέα μου. Αμέσως με ανάγκασε να βγάλω το φόρεμά μου και μου έδωσε οδηγίες για το τι ακριβώς έπρεπε να φορέσω.
Μετάνιωσα μάλιστα λίγο που αποφάσισα να έρθω εδώ. Συνεχώς επαινούσε τον γιο της, δεν το επέκρινα γιατί πίστευα ότι ο αρραβωνιαστικός μου ήταν πολύ καλός, εκείνη έλεγε συνεχώς “ο γιος μου, ο γιος μου”.
Ήθελα απλώς να της πω: μαμά, ξύπνα, ο γιος σου είναι 26 ετών! Μην του φέρεσαι σαν μικρό παιδί!
Ένα βράδυ, καθισμένη στο τραπέζι, άρχισε να μιλάει για τις προηγούμενες αρραβωνιαστικιές του Peter – θα ήταν αξιοζήλευτος γαμπρός. Τότε με κοίταξε και είπε ότι μία από αυτές ήταν πολύ όμορφη, πιο όμορφη και από μένα.
– Του είπα: πάρε την ως γυναίκα σου, αλλά δεν το έκανε, δεν ήθελε να παντρευτεί. Δεν καταλαβαίνω γιατί αποφάσισε μαζί σου!
Δεν μου αρέσει να καυχιέμαι, αλλά στο σχολείο ήμουν πάντα αυθεντία. Οι καθηγητές με λάτρευαν και με σέβονταν, και μάλιστα έδωσαν στους γονείς μου ένα πιστοποιητικό μετά την αποφοίτησή μου από το λύκειο επειδή μεγάλωσαν μια υπέροχη κόρη. Συμμετείχα σε όλες τις σχολικές εκδηλώσεις και όλη η πόλη με γνώριζε. Τώρα συνεχίζω τις σπουδές μου στο πανεπιστήμιο και ταυτόχρονα εργάζομαι ως κομμώτρια.
Αλλά η μητέρα του Πέτρου υποτιμά συνεχώς τα επιτεύγματά μου μπροστά στην οικογένειά της. Κάθε φορά πηγαίνω σε ένα άλλο δωμάτιο και εκεί κλαίω ήσυχα, γιατί ξέρω ότι αν πω στον μελλοντικό μου σύζυγο ότι η μητέρα του με προσβάλλει, θα απαντήσει:
– Τι είναι αυτά που λες; Η μητέρα μου είναι αγία, δεν θα μπορούσε να κάνει ή να πει κάτι τέτοιο. Βγάλτε το από το μυαλό σας, σας αγαπάει πάρα πολύ. Απλά κάντε μια συμφωνία μαζί της και να είστε φίλοι.
Σε λίγους μήνες θα γίνει ο γάμος μου (έχει προγραμματιστεί για το φθινόπωρο). Και θα ζήσω με την πεθερά μου, καθώς είναι ο μοναδικός γιος της οικογένειας. Τι πρέπει να κάνω; Δεν μπορώ να ζήσω μαζί της. Η μητέρα μου εξεπλάγη πολύ από τη συμπεριφορά της μελλοντικής πεθεράς μου, το μόνο που είπε ήταν ότι πρέπει να κάνω υπομονή. Τι άλλο μπορώ να κάνω;
