Ο αδελφός της μητέρας μου, ο θείος Στέφανος, είναι χήρος εδώ και πολλά χρόνια. Η θεία Janina ήταν πολύ καλός άνθρωπος. Δυστυχώς, πέθανε πολύ νωρίς.
Ο θείος Stefan έχει έναν γιο- το καλοκαίρι, ανακοίνωσε στην οικογένεια ότι αυτός και η αρραβωνιαστικιά του παντρεύονται. Ο θείος Stefan είναι συνταξιούχος και δεν είναι πολύ καλά οικονομικά. Εν ολίγοις, εκείνη τη στιγμή δεν ήταν έτοιμος για το γάμο του γιου του.
Ο αδελφός της μητέρας είναι πολύ καλόκαρδος άνθρωπος και δεν αισθανόταν άνετα με το γεγονός ότι δεν μπορούσε να προσφέρει στον γιο του το κατάλληλο δώρο. Αποφάσισε να κληροδοτήσει το οικόπεδο και το σπίτι που βρισκόταν σε αυτό στον γιο του. Ήθελε το νεαρό ζευγάρι να νιώσει ότι είχε κάτι δικό του.
Η μητέρα μου και εγώ πείσαμε τον θείο μου για πολύ καιρό να μην το κάνει, θέλαμε ακόμη και να του δανείσουμε χρήματα για το δώρο, αλλά αυτό δεν βοήθησε, πήγε στον συμβολαιογράφο.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, ένας ηλικιωμένος δεν είναι εύκολο να πειστεί αν έχει δίκιο, πόσο μάλλον σε θέματα που αφορούν το ίδιο του το παιδί. Μετά από μια ώρα, επέστρεψε από το συμβολαιογράφο με περίεργη διάθεση, ζήτησε από τη μητέρα του δάνειο και άλλαξε γνώμη.
Αποδείχτηκε ότι ο συμβολαιογράφος τον είχε ρωτήσει αν υπήρχε αχυρώνας ή γκαράζ στην αυλή. Αν ήταν γκαράζ, τον συμβούλεψε να φτιάξει εκεί ένα παράθυρο, γιατί μπορεί να ήταν η περίπτωση να περάσει εκεί τα γηρατειά του, και διηγήθηκε στον Στέφανο τις καταστάσεις που είχε αντιμετωπίσει στη ζωή του.
Η μητέρα μου και εγώ εκπλαγήκαμε πολύ που ένας άγνωστος κατάφερε να πείσει τον θείο μου να αλλάξει την απόφασή του σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.
Τέλος πάντων, η μαμά δάνεισε χρήματα στον θείο, πιστεύουμε ότι θα ζήσουν μαζί, όλα θα πάνε καλά και ο αγαπητός θείος θα έχει τουλάχιστον μια στέγη πάνω από το κεφάλι του.
