Παντρευτήκαμε κρυφά. Οι γονείς της γυναίκας μου το έμαθαν αργότερα. Φυσικά ήταν θυμωμένοι, αλλά δεν μπορούσαν να αλλάξουν τίποτα.

Οι γονείς της Κίνγκα δεν με συμπάθησαν αμέσως. Πιθανότατα πίστευαν ότι δεν μπορούσα να ταιριάξω με την κόρη τους, επειδή προέρχομαι από μια απλή οικογένεια της εργατικής τάξης: ο πατέρας μου δούλευε ως οδηγός λεωφορείου σε όλη του τη ζωή και η μητέρα μου ήταν καθαρίστρια στο σχολείο μας. Πάντα προσπαθούσα να μελετώ καλά. Καταλάβαινα πολύ καλά ότι έπρεπε να φροντίσω μόνη μου για το μέλλον μου. Ήξερα ότι δεν υπήρχε κανείς να με βοηθήσει. Γι’ αυτό, με τις γνώσεις μου και τις καλές απολυτήριες εξετάσεις, μπήκα σε ένα από τα πιο φημισμένα πανεπιστήμια της χώρας. Μετά την αποφοίτησή μου, άρχισα να εργάζομαι σε μια από τις μεγάλες τράπεζες σε διευθυντική θέση.

Τότε ήταν που γνώρισα τον κ. Michal Nadolski, έναν από τους διευθυντές μου, και αργότερα την κόρη του Kinga, η οποία έγινε σύζυγός μου. Η Kinga και εγώ ερωτευτήκαμε ο ένας τον άλλον σχεδόν με την πρώτη ματιά. Αλλά ο πατέρας της δεν ενέκρινε το αμοιβαίο πάθος μας – έβλεπε στο πλευρό της κόρης του έναν πιο άξιο γαμπρό από μια πλούσια και με επιρροή οικογένεια. Αυτός ο γάμος θα ήταν μια επικερδής κίνηση για τον κ. Μιχαήλ. Αλλά η κόρη του δεν ήθελε ούτε να ακούσει για γάμο με κάποιον που δεν αγαπούσε. Ως εκ τούτου, έπρεπε να κρατήσουμε τη σχέση μας αυστηρά μυστική.

Παντρευτήκαμε επίσης κρυφά. Οι γονείς της γυναίκας μου το έμαθαν αργότερα. Θύμωσαν, φυσικά, αλλά δεν μπορούσαν να αλλάξουν τίποτα. Από τότε διέκοψαν κάθε επαφή με την κόρη τους. Εγώ, φυσικά, έχασα τη δουλειά μου χάρη στην επιρροή του πεθερού μου.

Μετά από ένα χρόνο συμβίωσης, αποκτήσαμε μια κόρη. Την ονομάσαμε Μπάρμπαρα, προς τιμήν της μητέρας της γυναίκας μου. Αλλά όταν τα πεθερικά μου έμαθαν για τη γέννηση της εγγονής τους, δεν μας συνεχάρησαν καν – δεν μπορούσαν να συγχωρήσουν την κόρη τους που τόλμησε να τους παρακούσει.

Τώρα η Basia μας είναι έξι ετών. Πηγαίνει ήδη στην πρώτη τάξη. Είναι ένα χαρούμενο και έξυπνο παιδί. Αλλά οι γονείς της γυναίκας μου δεν την έχουν δει ακόμα, παρόλο που ζούμε στην ίδια πόλη. Η πεθερά μου δεν έχει καν επιβεβαιώσει την πρόσκληση της συζύγου μου σε φίλους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να μπορεί τουλάχιστον να βλέπει φωτογραφίες της εγγονής της.

Βλέπω συχνά την Κίνγκα να κλαίει εξαιτίας του γεγονότος ότι οι γονείς της έχουν απομακρυνθεί από αυτήν. Χαίρομαι όμως που ακόμη και τέτοιες συνθήκες δεν έχουν αναγκάσει τη γυναίκα μου να με εγκαταλείψει. Είμαστε μαζί, αγαπιόμαστε και όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία!

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *