Η υπόθεση έλαβε χώρα τη δεκαετία του 1990. Ένας άνδρας βαρέθηκε την οικογενειακή ζωή και αποφάσισε να αναζητήσει παρηγοριά εκτός σπιτιού. Βρήκε μια ερωμένη που είχε την ηλικία της κόρης του και πήγε να τη δει.
Αυτό δεν θα ήταν τόσο ατυχές αν δεν ήταν το γεγονός ότι έβγαλε ό,τι μπορούσε από το σπίτι, αφήνοντας τα διαμερίσματα άδεια. Οι γιοι του πήγαιναν με ένα παλιό ποδήλατο από δωμάτιο σε δωμάτιο, χτυπώντας δυνατά το κουδούνι.
Η σύζυγος καθόταν στη μέση του άδειου διαμερίσματος και έκλαιγε πικρά. Είχε αρκετή δύναμη για να το πει στον άντρα της:
– Ξέρω ότι θα επιστρέψετε σε πέντε χρόνια! Θα έχουμε τα πάντα!
Δεν θα το πιστέψετε, αλλά πέντε χρόνια αργότερα ο άνδρας επέστρεψε στα παιδιά και την πρώην σύζυγό του. Ήταν πολύ άρρωστος. Στην αρχή τα παιδιά νόμιζαν ότι είχε έρθει κάποιος γέρος ζητιάνος. Δεν αναγνώρισαν καθόλου τον πατέρα. Πέντε χρόνια είναι πολύς καιρός για τα παιδιά. Κάποιος πήγε σχολείο, κάποιος πέρασε το απολυτήριο, κάποιος παντρεύτηκε.
Όπως αποδείχτηκε, ο άνδρας, στην πορεία της ζωής με την ερωμένη του, σύντομα κατάλαβε ότι είχε κάνει λάθος. Με τον καιρό, η φίλη του πήρε όλα τα υπάρχοντά του και τον πέταξε έξω από το διαμέρισμα. Τελικά, έχασε τη δουλειά του και άρχισε να πίνει…..
Εν τω μεταξύ, η πρώην σύζυγός του είχε χρόνο να σπουδάσει σε ένα ιατρικό ινστιτούτο. Στο παρελθόν είχε εργαστεί ως νοσοκόμα και στη συνέχεια μετεκπαιδεύτηκε ως οδοντίατρος. Δούλευε σε διάφορες δουλειές, κάνοντας κάθε δουλειά με μερική απασχόληση για να συντηρεί τα παιδιά.
Είχε αγοράσει νέα έπιπλα για το διαμέρισμα, λευκά είδη. Υπήρχε ένα όμορφο καινούργιο ποδήλατο στο διάδρομο. Τα παιδιά ήταν καλοντυμένα και βοηθούσαν τη μητέρα τους στο νοικοκυριό. Ένα κουδούνι από ένα παλιό ποδήλατο κρεμόταν στον τοίχο ως υπενθύμιση του πικρού παρελθόντος. Τα αγόρια το χτυπούσαν όταν ο γέρος και άρρωστος πατέρας τους έφευγε από τα διαμερίσματα.
Υπάρχουν απότομες στροφές στη ζωή. Αυτός που είχε τα πάντα, δεν έχει τίποτα. Και αυτός που μετρούσε δεκάρες ζει σε αφθονία και ευημερία.
