Πριν από περίπου ένα μήνα, ο γιος μου μου είπε ότι έβγαινε με μια κανονική κοπέλα και ότι του άρεσε για την απλότητά της και για το γεγονός ότι δεν είχε υψηλές προσδοκίες. Χάρηκα πολύ που είχε βρει μια κοπέλα που του ταίριαζε, γιατί πρόσφατα είχε χωρίσει με κάποια που τον πείραζε συνεχώς και του ζητούσε ακριβά δώρα.
Αφού ο γιος μου μου μίλησε για τη φίλη του, του ζήτησα να μας συστήσει ο ένας στον άλλον. Τους προσκάλεσα σε δείπνο και ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν καλά προετοιμασμένοι για τη συνάντηση, καθώς ο γιος μου επρόκειτο να γνωρίσει την αδελφή ψυχή του.
Για να είμαι ειλικρινής, δεν μου άρεσε αμέσως η κοπέλα του γιου μου, διότι την πρώτη κιόλας μέρα φάνηκε σε όλο της το μεγαλείο: μας φέρθηκε με απροθυμία και απευθυνόταν σε μένα και στον σύζυγό μου με το όνομά της.
Παρατήρησα επίσης ότι δεν ήξερε πώς να συμπεριφέρεται σωστά στο τραπέζι, απλώνοντας συνεχώς τα χέρια της για να πάρει κάτι από το τραπέζι, παρόλο που θα μπορούσε απλώς να μας το ζητήσει. Ήταν λίγο απλοϊκή, ανόητη- για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω τι της έβλεπε ο γιος μου. Λέει όμως ότι θα ήταν ιδανική οικοδέσποινα και ότι μαγειρεύει πολύ καλά.
Αφού έφυγαν, είπα στον σύζυγό μου ότι δεν θα ανεχόμουν μια τέτοια νύφη στο σπίτι μου- ο σύζυγός μου συμφώνησε μαζί μου. Και έτσι, κάθε φορά που ερχόταν η φίλη του, μου έκανε συνεχώς παρατηρήσεις,
λέγοντας ότι έπρεπε να προσθέτω πολύ αλάτι στα πιάτα μου για να τα κάνω νόστιμα. Αλλά το γεγονός ότι ο σύζυγός μου ακολουθεί δίαιτα χωρίς αλάτι δεν την ενδιέφερε.
Δεν ξέρω πώς να αποθαρρύνω τον γιο μου γιατί είναι αποφασισμένος, θέλει να την παντρευτεί, να την φέρει στο σπίτι μας, αλλά εγώ είμαι κατηγορηματικά αντίθετη- θα κάνω τα πάντα για να την κρατήσω μακριά από το σπίτι μας.
