Επέστρεφα από την εργασία μου στο εξωτερικό και ήθελα να κάνω έκπληξη στην οικογένειά μου, αλλά ήταν μια έκπληξη που με περίμενε εδώ και πολύ καιρό και οι γονείς μου μου τα είχαν κρύψει όλα.

Παντρεύτηκα νωρίς, σε ηλικία 20 ετών. Η γυναίκα μου ήταν λίγο νεότερη από μένα, ήταν 19 ετών. Η Iza έμεινε απροσδόκητα έγκυος, οπότε αναγκάστηκα να την παντρευτώ νωρίτερα από ό,τι είχα σχεδιάσει. Ως αποτέλεσμα, μετά το σχολείο δεν πήγα στο πανεπιστήμιο, αλλά στη δουλειά.

Ζούσαμε στην εξοχή, στο σπίτι των γονιών μου. Είχα επίσης έναν μεγαλύτερο αδελφό που ζούσε στην πόλη με τη γυναίκα του και σπάνια ερχόταν να μας δει. Όταν ο γιος μου ήταν δύο ετών, η γυναίκα μου άρχισε να με πείθει να πάω να εργαστώ στην Ολλανδία. Πολλοί άνθρωποι από το χωριό μας πήγαιναν εκεί και κέρδιζαν καλά. Η Iza ονειρευόταν να αποκτήσουμε το δικό μας σπίτι, δεν ήθελε να ζει πια με τα πεθερικά της.

Δεν είχαμε τα χρήματα για δικό μας διαμέρισμα και δεν μπορούσα να κερδίσω πολλά στο χωριό. Δίσταζα για πολύ καιρό αν θα έπρεπε να αφήσω την οικογένειά μου, αλλά στη συνέχεια παραδέχτηκα τη γνώμη της γυναίκας μου και ένα μήνα αργότερα ζούσα και εργαζόμουν ήδη στις Κάτω Χώρες.

Γύρισα σπίτι μόνο μία φορά, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, και μετά δεν εμφανίστηκα για ολόκληρο το έτος. Είχα πολλή δουλειά και αρκετά κατάφερα να τακτοποιήσω. Ό,τι κέρδιζα το έστελνα στην Isa και στον γιο μου.

Όταν τηλεφώνησα στους γονείς μου, μου είπαν ότι όλοι ήταν υγιείς, ότι ήταν “ζωντανοί και καλά”, όπως είπε η μητέρα μου. Εν τω μεταξύ, έβλεπα συνέχεια άσχημα όνειρα για τη γυναίκα μου, σαν να απομακρυνόταν από μένα. Μπορούσα επίσης να το αισθανθώ όταν μιλούσα μαζί της στο τηλέφωνο: η Izabella φαινόταν νευρική και όχι πολύ ομιλητική.

Αποφάσισα να πάω σπίτι, αλλά δεν το είπα στην οικογένειά μου. Σκέφτηκα ότι θα τους εξέπληττα όλους. Αλλά η έκπληξη με περίμενε.

Όταν μπήκα στο σπίτι, είδα την Iza μου – στεκόταν δίπλα στο παράθυρο και αμέσως πρόσεξα τη μεγάλη της κοιλιά. Η γυναίκα μου ήταν έγκυος. Η μητέρα μου έτρεξε αμέσως κοντά μου και άρχισε να με ηρεμεί. Ακόμα κλαίγοντας, μου είπε ότι δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, έχουμε οικογένεια, έχουμε παιδί – πρέπει να σκεφτούμε τον Ματθαίο. Δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που άκουγα.

Η Iza μπήκε σιωπηλά στο άλλο δωμάτιο με δάκρυα στα μάτια. Ο γιος μου ήταν στο νηπιαγωγείο εκείνη την εποχή, μου είπε αργότερα η μητέρα του.

Δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να κατανοήσω πώς οι γονείς μου μπορούσαν να κρύβουν την απιστία της γυναίκας τους από μένα και να της επιτρέπουν να μένει στο σπίτι τους; Αλλά μετά κατάλαβα τα πάντα.

Όπως αποδείχθηκε, η Iza περίμενε το μωρό του αδελφού μου. Ναι, το δικό του. Επισκέφθηκε τους γονείς του μερικές φορές και αμέσως ένιωσε με την Iza μια αμοιβαία αγάπη. Το γεγονός ότι ο αδελφός μου έχει γυναίκα και εκείνη σύζυγο δεν εμπόδισε κανέναν από τους δύο. Όταν το έμαθαν οι γονείς μου, δεν ήθελαν να μου πουν τίποτα.

Φοβόντουσαν ότι η Iza θα έπαιρνε τον Mateuszek, θα έφευγε κάπου μακριά και δεν θα τον έβλεπαν ποτέ ούτε αυτόν ούτε το παιδί που δεν είχε γεννηθεί ακόμα.

Θέλω να χωρίσω τη γυναίκα μου τώρα, επειδή με απάτησε. Δεν θέλω να της μιλήσω γιατί όλα είναι ξεκάθαρα και μάλιστα ορατά. Η μαμά με παροτρύνει να τη συγχωρήσω και να ζήσω, γιατί στο κάτω κάτω το ίδιο αίμα κυλάει ούτως ή άλλως σε αυτό το παιδί. Και όμως η μαμά δεν θέλει να τα πω όλα στην κουνιάδα μου, η οποία δεν φαίνεται να υποψιάζεται τίποτα απολύτως.

Δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να κατανοήσω πώς οι γονείς μου μπορούσαν να κρύβουν την απιστία της γυναίκας τους από μένα και να της επιτρέπουν να μένει στο σπίτι τους; Αλλά μετά κατάλαβα τα πάντα.

Όπως αποδείχθηκε, η Iza περίμενε το μωρό του αδελφού μου. Ναι, το δικό του. Επισκέφθηκε τους γονείς του μερικές φορές και αμέσως ένιωσε με την Iza μια αμοιβαία αγάπη. Το γεγονός ότι ο αδελφός μου έχει γυναίκα και εκείνη σύζυγο δεν εμπόδισε κανέναν από τους δύο. Όταν το έμαθαν οι γονείς μου, δεν ήθελαν να μου πουν τίποτα.

Φοβόντουσαν ότι η Iza θα έπαιρνε τον Mateuszek, θα έφευγε κάπου μακριά και δεν θα τον έβλεπαν ποτέ ούτε αυτόν ούτε το παιδί που δεν είχε γεννηθεί ακόμα.

Θέλω να χωρίσω τη γυναίκα μου τώρα, επειδή με απάτησε. Δεν θέλω να της μιλήσω γιατί όλα είναι ξεκάθαρα και μάλιστα ορατά. Η μαμά με παροτρύνει να τη συγχωρήσω και να ζήσω, γιατί στο κάτω κάτω το ίδιο αίμα κυλάει ούτως ή άλλως σε αυτό το παιδί. Και όμως η μαμά δεν θέλει να τα πω όλα στην κουνιάδα μου, η οποία δεν φαίνεται να υποψιάζεται τίποτα απολύτως.

 

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *