Η Inga και ο Maksym παντρεύτηκαν νωρίς και δεν είχαν κατανοήσει πλήρως την ευθύνη της δημιουργίας οικογένειας, καθώς ήταν μόλις δεκαεννέα ετών. Ήδη κατά τη διάρκεια της οικογενειακής τους ζωής, άρχισαν συχνές οικογενειακές συγκρούσεις, λόγω του γεγονότος ότι ήταν αδύνατο για τους νέους να μοιραστούν τις ευθύνες. Κατά τη διαδικασία της συμβίωσης, κατέστη σαφές ότι είχαν διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες.
Η Ίνγκα αγαπούσε την ενεργή διασκέδαση και συχνά εξαφανιζόταν στα πάρτι, ενώ ο Μαξίμ ήταν ένας σπιτόγατος που δεν του άρεσαν καθόλου οι περιπέτειες της γυναίκας του. Συχνά τσακώνονταν σε αυτή τη βάση. Η εγκυμοσύνη της Ίνγκα άλλαξε τα πάντα. Την έκανε να πάρει την οικογένειά της πιο σοβαρά και άρχισε να προετοιμάζεται ενεργά για τη μητρότητα, γεγονός που είχε θετικό αντίκτυπο στη σχέση της με τον σύζυγό της. Φαινόταν ότι μόνο ευτυχία περίμενε την οικογένεια, αλλά τα προβλήματα συνέβησαν ξαφνικά.
Όταν ο γιατρός βγήκε από τον θάλαμο και του είπε ότι η Ίνγκα δεν είχε γεννήσει, δεν πίστευε στα αυτιά του. Κάθισε στο διάδρομο και φώναξε δυνατά. – “Λοιπόν, ο πατέρας δεν χρειάζεται σχεδόν καθόλου το παιδί, πρέπει να μπει σε ορφανοτροφείο”, άκουσε από την άκρη του αυτιού του και αμέσως πετάχτηκε πάνω. – “Δεν θα εγκαταλείψω ποτέ το παιδί μου! Τι είναι αυτά που λες; Ο Maksym επέστρεψε στο σπίτι με τον γιο του και εδώ και δύο χρόνια μεγαλώνει μόνος του το μωρό.
