Παντρεύτηκα τον Anatoliy πριν από έξι χρόνια, είναι διαζευγμένος με δύο παιδιά από τον προηγούμενο γάμο του. Βοηθάει οικονομικά τα παιδιά του και τα αγαπώ σαν να ήταν δικά μου. Αλλά τον τελευταίο καιρό, είναι πολύ δύσκολο για εμάς να τα βγάλουμε πέρα. Θέλω να αποκτήσω δικά μου παιδιά, αλλά στην ηλικία των 37 ετών παλεύω με την υπογονιμότητα. Έχουμε νοικιάσει ένα διαμέρισμα, αλλά όπως είπα, είχαμε κάποιες οικονομικές δυσκολίες.
Έτσι, τελικά, ο Ανατόλι πρότεινε να μετακομίσουμε στους γονείς του για να τους βοηθήσουμε με τη φάρμα και να εξοικονομήσουμε χρήματα για τη στέγαση. Ωστόσο, η ζωή μου πήρε μια απροσδόκητη τροπή όταν ο πατέρας μου πέθανε. Μου άφησε το διαμέρισμά του και πρότεινα στον Anatolii να μετακομίσουμε. Ήθελα να ζήσουμε χωριστά και σκέφτηκα ότι ήταν μια καλή ευκαιρία για εμάς. Αλλά ο Anatolii αρνήθηκε, λέγοντας ότι δεν θα άφηνε τους γονείς του.
Ο σύζυγός μου προσφέρθηκε να πουλήσει το διαμέρισμά μου για να ανακαινίσει το σπίτι των γονιών του, και εγώ δεν ήθελα να χάσω το σπίτι των γονιών μου για να βελτιώσω το σπίτι κάποιου άλλου. Κάθε μέρα ο Anatoliy γινόταν όλο και πιο επίμονος. Απείλησε μάλιστα ότι θα με εγκαταλείψει αν δεν του έδινα χρήματα για τις επισκευές. Αισθάνομαι απελπισμένη και δεν ξέρω τι να κάνω. Χρειάζομαι συμβουλές και μια διαφορετική οπτική της κατάστασης. Πιστεύετε ότι πρέπει να ακούσω τον Ανατόλι και να πουλήσω το διαμέρισμά μου;
