Η Σβετλάνα περπατούσε μόνη της από την προγεννητική κλινική. Το τρίτο παιδί δεν ήταν σε καμία περίπτωση μέρος των σχεδίων τους. Η Ulyanka είναι μαθητής γυμνασίου, η Maximka είναι επίσης ήδη μαθητής, και εδώ είναι μια τέτοια έκπληξη. Όπως αναμενόταν, ένας πραγματικός τυφώνας έχει αυξηθεί στο σπίτι. Ο Ιγκόρ ήταν κατηγορηματικός. – Όχι, όχι, και όχι πάλι! Κάντε ένα a6ort αμέσως! – Και ίσως πρέπει να το αφήσουμε έτσι κι αλλιώς; Η Σβετλάνα απάντησε δειλά. – Είναι αμαρτία. – Δεν καταλαβαίνεις; Τα έχω πει όλα! Έχετε σκεφτεί πώς μπορούμε να ζήσουμε σε ένα Χρουστσόφ ενός δωματίου; Και ακόμη και με το σκυλί του Ulyanin στο παζάρι! Συνηθίζαμε να δίνουμε στα κορίτσια λουλούδια, κάποιο είδος αρώματος, αλλά τώρα το έχουν πάρει στη μόδα για να φέρουν γάτες ή σκύλους για τα γενέθλιά τους. Και δεν θα το πετάξετε, γιατί είναι ένα ζωντανό πλάσμα.
– Λυπάσαι που πέταξες το σκυλί, αλλά δεν λυπάσαι για το δικό σου παιδί; – η γυναίκα μου σκούπισε τα μάτια της. – Αυτό είναι, γυναίκα, το θέμα είναι κλειστό! A6ort και μόνο a6ort. Η Σβετλάνα αποκοιμήθηκε πολύ μετά τα μεσάνυχτα — οδυνηρές σκέψεις καταπίεσαν την ψυχή της. Από τη μία πλευρά, ο άντρας έχει δίκιο: η Ουλιάνκα και ο Μαξίμ θα μεγαλώνουν χρόνο με το χρόνο — και θα είναι στριμωγμένοι σε αυτό το “γάντι”. Και από την άλλη πλευρά: πώς να αναλάβει τη σοβαρή αμαρτία της παιδοκτονίας; Και τώρα μπαίνει ήδη στο ποτάμι στο χωριό της. Κοίταξε πίσω από την ακτή και η Παναγία την φρόντιζε. Ξύπνησα βρεγμένος με κρύο ιδρώτα και ολόκληρη η ύπαρξή μου φαινόταν να γεμίζει με κάποιο είδος απόκοσμης Χάρης. “Ευχαριστώ, Αγία Μητέρα”, ψιθύρισε η Σβετλάνα. “Τώρα ξέρω τι πρέπει να κάνω.”
Και το πρωί, “εν συντομία, έντονα και τρομερά”, είπε στον άντρα της: — Έλα, Ιγκόρ, χρήματα. Θα μεγαλώσω το παιδί μας. Ο άντρας μέτρησε το απαιτούμενο ποσό από το πορτοφόλι του-και η Σβετλάνα έφυγε από το σπίτι. Τη νύχτα, έβαλε μια πάνα στο μισό της κρεβάτι, έπινε μερικά χάπια και γκρίνιαζε απαλά, κρατώντας το στομάχι της. Και την επόμενη μέρα ο Ιγκόρ πήγε σε ένα άλλο επαγγελματικό ταξίδι — και όλα μπήκαν στη θέση τους. Αυτά τα επαγγελματικά ταξίδια που μισούσε τόσο πολύ μέχρι τώρα την έσωζαν τώρα. Αλλά αν μπορείτε να κρύψετε ένα φόρεμα από τα αδιάκριτα μάτια στο βαθύτερο ράφι της ντουλάπας, τότε είναι αδύνατο να κρύψετε την κατάσταση μιας γυναίκας που περιμένει ένα παιδί κάτω από αυτό το φόρεμα. Ο Ιγκόρ δεν κατάλαβε αμέσως τι συνέβαινε, επειδή η σύζυγός του είχε στρογγυλά σχήματα.
Ωστόσο, κάποτε παρατήρησα: – άρχισες να παχαίνεις, Σβετλάνα. Ίσως θα έτρωγα λιγότερο. Ή θα αρχίσετε να κάνετε κάποιες ασκήσεις; – Έτσι μελετώ, μελετώ. Απλά όχι με ασκήσεις, αλλά με όλες τις δουλειές του σπιτιού. Και τότε μια μέρα, ακόμη και στη μεταφορά, ένας από τους παρατηρητές επιβάτες θα υποχωρήσει. “Γιατί σου φέρονται σαν να είσαι έγκυος;” – Ο Ιγκόρ παρατήρησε κάποτε, σαν να αστειεύτηκε. Και όταν δεν ήταν πλέον δυνατό να το κρύψει, η Σβετλάνα ομολόγησε. Πρώτα απ ‘ όλα, τα παιδιά. Όταν ανακάλυψαν ότι επρόκειτο να έχουν μια μικρή αδερφή, πήδηξαν σχεδόν στο ταβάνι με χαρά. Και το βράδυ, ήταν οι πρώτοι που έβαλαν τον Πάπα, όπως λένε, μπροστά στο γεγονός. Ο Ιγκόρ σταμάτησε νεκρός στα ίχνη του.
– Τι λες; Με ξεγέλασες, έτσι; Δεν κάνατε έκτρωση και για μήνες παίξατε το ρόλο σαν καλλιτέχνης;! – φώναζε, τα παράθυρα χτυπούσαν ήδη. – Δεν το έκανα γιατί δεν μπορούσα να πάρω την αμαρτία στην ψυχή μου, — απάντησε ήρεμα η Σβετλάνα, χαϊδεύοντας τη στρογγυλή κοιλιά της. – Φωνάξτε, χτυπήστε με, Κάντε ό, τι θέλετε, αλλά είναι πολύ αργά για να αλλάξετε τίποτα. Η ουλιάνκα υπερασπίστηκε τη μητέρα της: – θα βοηθήσουμε σε όλα. Μπαμπά, άσε τη μαμά ήσυχη-δεν μπορεί να ανησυχεί. Σταδιακά, η καταιγίδα υποχώρησε στη ζέστη της στιγμής και βασίλεψε μια απόλυτη ηρεμία. Μετά από όλα, στην πραγματικότητα, πού ήταν ήδη να πάει; Και το φθινόπωρο γεννήθηκε ένα μικρό θαύμα με λευκά σγουρά μαλλιά και μπλε μάτια. Όταν ο Ιγκόρ είδε κάτι μικρό για πρώτη φορά, είπε με δάκρυα στα μάτια του:
– Συγγνώμη, ηλίθιε. Έκανα λάθος χίλιες φορές τότε, και πραγματικά σας ευχαριστώ που δεν με ακούσατε. Τώρα ο Ιγκόρ δεν μπορεί καν να φανταστεί τη ζωή του χωρίς την αγαπημένη του φάρσα Irinka, η οποία σύντομα θα πάει στο σχολείο. Η λαϊκή σοφία λέει την αλήθεια ότι όταν ο Κύριος δίνει ένα μωρό, το δίνει στο παιδί. Η οικογένεια δεν είναι πολυτελής, αλλά δεν είναι ούτε φτωχή. Η Σβετλάνα και ο Ιγκόρ δουλεύουν. Η Ουλιάνα σύντομα θα πετάξει έξω από τη φωλιά των γονιών της, η οποία αποτελείται ήδη από τρία δωμάτια. Η Σβετλάνα είναι πεπεισμένη ότι δεν θα είχε ευτυχία στη ζωή αν είχε αποφασίσει να διαπράξει μια αμαρτωλή πράξη τότε. Θα ήταν δύσκολο γι ‘ αυτήν να ζήσει με ένα τέτοιο βάρος στην ψυχή της. Η γυναίκα πιστεύει ότι ο ουράνιος μεσολαβητής, που κάποτε ήρθε στο όνειρό της, προστατεύει την οικογένειά της και βοηθά σε όλα.
