Άκουσα, ή μάλλον, ήξερα ότι ο σύζυγός μου με εξαπάτησε με έναν νεαρό γείτονα, αλλά έκανα τον εαυτό μου ανόητο. Δεν έκανα σκάνδαλα, αν και ζήλευα πολύ. Ήμουν προσβεβλημένος. Υπέφερα, αλλά δεν το έδειξα. Έμεινε έγκυος από τον άντρα μου και γέννησε έναν γιο. Αλλά μετά τη γέννηση, αρνήθηκε το παιδί και έδωσε το αγόρι σε ορφανοτροφείο. Μετά από λίγο, έπεσε σε ατύχημα και δεν μπορούσαν να τη σώσουν. Εξάλλου, λυπήθηκα το παιδί.
Ο άντρας, φυσικά, αρνήθηκε τα πάντα και είπε ότι αυτό δεν ήταν το παιδί του, ότι δεν υπήρχε τίποτα ανάμεσα σε αυτόν και τον γείτονα. Αλλά ήξερα τα πάντα. Όλοι οι γείτονες ήξεραν επίσης. Δεν επρόκειτο να χωρίσω, δεν ήθελα να καταστρέψω την οικογένεια. Δεν ήθελα να αφήσω τα παιδιά μου χωρίς πατέρα. Μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο και ξέρω πολύ καλά πώς αισθάνεται ένα παιδί στους κρύους τοίχους αυτού του ιδρύματος. Μια μέρα είπα στον άντρα μου ότι είχα αποφασίσει να κάνω ένα μωρό. Ο άντρας ήταν έξαλλος, είπε ότι δεν συμφώνησε, ότι δεν θα δεχόταν ποτέ αυτό το παιδί στο σπίτι του. Αλλά ήμουν αποφασισμένος και δεν τον άκουσα.
Έχω υποβάλει έγγραφα για βελτίωση. Ήταν μια πολύ μακρά διαδικασία, αλλά ακόμα κέρδισα. Πολλοί άνθρωποι καταδίκασαν την πρόθεσή μου, γιατί το να κάνω κάτι ενάντια στη θέληση ενός τόσο αυταρχικού άνδρα ήταν μια ηλίθια ιδέα. Οι φίλοι μου προσπαθούν να με πείσουν να μην το κάνω αυτό όλο αυτό το διάστημα. Είπαν ότι αυτό ήταν το λάθος βήμα, λένε, η ανατροφή του παράνομου γιου του συζύγου της ήταν τρέλα, νόμιζαν ότι είχε τρελαθεί, έχασε το μυαλό της. Δεν είχαν ιδέα πώς θα ζούσε αυτό το παιδί στο σπίτι μας. Νόμιζα ότι αυτό το παιδί θα έφερνε ευτυχία στο σπίτι μας. Ανεξάρτητα από το πόσο ένας άνθρωπος αντιτίθεται, σίγουρα θα αγαπήσει αυτό το παιδί ούτως ή άλλως. Δεν θα κάνει κάθε γυναίκα ένα τέτοιο βήμα: να φέρει τον γιο του συζύγου της στο σπίτι και να τον αγαπήσει ως δικό της παιδί. Είμαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά.
