Η γιαγιά μου πέθανε πρόσφατα και αποδείχθηκε ότι μου άφησε το διαμέρισμά της, όπως υποσχέθηκε πριν από πέντε χρόνια. Ο σύζυγός μου και εγώ θέλαμε να αγοράσουμε ένα διαμέρισμα, αλλά εκείνη την εποχή δεν μπορούσαμε να το αντέξουμε, οπότε η γιαγιά μου συνήψε προφορική συμφωνία μαζί μας για να πουλήσει το διαμέρισμά της σε εμάς με μηνιαία πληρωμή.
Τότε ζούσαμε μαζί στο διαμέρισμα τριών δωματίων της και πλήρωσα σχεδόν τα πάντα. Πλήρωσα ακόμη και τους λογαριασμούς της και κατά καιρούς βοήθησα τη μητέρα και τη μικρότερη αδερφή μου με χρήματα. Ωστόσο, όταν η μητέρα μου έμαθε για τη διαθήκη, ζήτησε από τον σύζυγό μου και εγώ να μετακομίσουμε για να πουλήσει το διαμέρισμα. Ήταν θυμωμένη επειδή περίμενε να κληρονομήσει το διαμέρισμα και τώρα το ακίνητο ανήκε επίσημα σε μένα. Η αδερφή μου ήρθε στην υπεράσπισή μου και υπενθύμισε στη μητέρα μου όλα τα χρήματα που είχα ξοδέψει τα τελευταία πέντε χρόνια, τα οποία θα έπρεπε να έχουν αντισταθμίσει περισσότερο την κληρονομιά της γιαγιάς μου.
Αλλά η μητέρα μου δεν ήταν πεπεισμένη και προσπάθησε να με πιέσει να της δώσω το διαμέρισμα ή να το πουλήσω και να χωρίσω τα έσοδα σε τρία μέρη. Με πονάει και με προσβάλλει που η μητέρα μου προσπαθεί να μου αφαιρέσει αυτό που μου ανήκει δικαιωματικά. Δούλεψα σκληρά για να στηρίξω τη γιαγιά μου και πάντα είχα καλή σχέση μαζί της. Και τώρα, μετά το θάνατό της, η μητέρα μου σκέφτεται μόνο τον εαυτό της και τις ευθύνες της. Στέκομαι στο έδαφός μου και αρνούμαι να δώσω αυτό που δικαιωματικά μου ανήκει, ακόμα κι αν προκαλεί ένταση στην οικογένεια.
