Το όνομά μου είναι Λιουντμίλα. Είμαι είκοσι έξι ετών και είμαι παντρεμένος με έναν υπέροχο άντρα για τρία χρόνια. Ο γάμος μας μου φάνηκε τέλειος μέχρι που εμφανίστηκε η πεθερά μου. Όταν ο σύζυγός μου και εγώ ήμασταν ακόμα χρονολόγηση, ήμασταν αχώριστοι: περάσαμε σχεδόν όλο τον ελεύθερο χρόνο μας μαζί. Η σχέση διαλύθηκε πολύ γρήγορα και αποφασίσαμε αρκετά γρήγορα να αρχίσουμε να ζούμε μαζί. Νοικιάσαμε ένα διαμέρισμα και αρχίσαμε να ζούμε μαζί. Ήμουν απόλυτα ικανοποιημένος με τον γενικό τρόπο ζωής, αλλά η περιοδική εμφάνιση της πεθεράς μου στο σπίτι μας προκάλεσε τρομερό ερεθισμό, επειδή ήταν πολύ επιλεκτική και μου διάβαζε συνεχώς αυτό το σημείωμα.
Μετά από αυτήν, ένιωσα σαν ένα λεμόνι που επέζησε και μετά έφυγα από αυτήν για δύο ημέρες. Κατά τη γνώμη της, έκανα τα πάντα εντελώς λάθος. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό… Δύο χρόνια μετά το γάμο μας, ο μπαμπάς μου αρρώστησε και πήγε σε έναν άλλο κόσμο. Μου άφησε μια κληρονομιά του διαμερίσματος στο οποίο έζησε τα τελευταία χρόνια. Και ο σύζυγός μου και εγώ αποφασίσαμε να μετακομίσουμε εκεί για να μην χάνουμε το χρόνο μας σε ένα διαμέρισμα.
Έκαναν καλλυντικές επισκευές και μετακόμισαν για να ζήσουν εκεί. Σκεφτήκαμε ότι αυτή ήταν η τέλεια ζωή, επειδή η πεθερά μου ζούσε στο αντίθετο άκρο της πόλης και άρχισε να έρχεται σε μας πολύ λιγότερο. Αλλά η ευτυχία δεν κράτησε πολύ. Μια μέρα η πεθερά μας ήρθε να μας επισκεφτεί. Κοίταξα γύρω και άρχισα να επαινέσω το διαμέρισμα και την περιοχή στην οποία βρίσκεται. Ήταν κάπως ύποπτα γλυκιά και ευγενική.Αλλά τότε όλα έγιναν ξεκάθαρα όταν άρχισε να μας υπαινίσσεται ότι θα ήταν ωραίο να μετακομίσει σε αυτό το άνετο και άνετο διαμέρισμα. Και είπε ότι θα ήταν καλύτερο για εμάς να μετακομίσουμε στο διαμέρισμά της ενός δωματίου, σε μια απομακρυσμένη και όχι ιδιαίτερα ευνοϊκή περιοχή. Και τελικά πρόσθεσε αυτά τα λόγια: “δεν είναι αλήθεια, γιε μου, έχουμε ήδη συζητήσει τα πάντα μαζί σου. Και είπες ότι δεν σε πείραζε να μείνω εδώ!”.
Και ήμουν σε θέση να και μόλις αφομοιώσει αυτές τις πληροφορίες για λίγα λεπτά. Και τότε της είπα ότι δεν ήθελα να μετακομίσω από το σπίτι μου, και τότε ξεκίνησε… Η πεθερά μου σχεδόν είδε τις φωνές, μου φώναξε τόσο πολύ. Απείλησε να χωρίσει μαζί μου και χρησιμοποίησε τις συνδέσεις της στο Su di, κάτι που θα την βοηθούσε να μου στείλει το διαμέρισμά μου. Της είπα να φύγει από το σπίτι μου. Και όλο αυτό το διάστημα ο σύζυγός μου στάθηκε εκεί και δεν έκανε τίποτα. Τώρα δεν ξέρω τι να κάνω. Πιστεύετε ότι πρέπει να φοβάμαι ότι το διαμέρισμά μου θα εναχθεί;
