Η Ουλιάνα και ο σύζυγός της είχαν μεγάλη διαφορά ηλικίας. Ο σύζυγός της Oleksii ήταν 40 ετών. Πριν από την Ulyana, είχε άλλη οικογένεια, η γυναίκα του είχε πεθάνει σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Ο Oleksiy έπρεπε να περάσει πολλά, αλλά βρήκε τη δύναμη να προχωρήσει. Αυτός και η Ουλιάνα ήταν παλιοί φίλοι. Τον βοήθησε με τα παιδιά του. Ο Oleksii άρχισε να φροντίζει την Ulyana. Της ζητούσε ραντεβού, της έκανε δώρα και ήταν πεπεισμένος ότι ήταν μια καλή πατρική φιγούρα γι’ αυτήν.
Δύο χρόνια αργότερα, της έκανε πρόταση γάμου. Η Ουλιάνα δεν ήθελε να ζήσει με τους γονείς της, οπότε δέχτηκε. Ο Αλεξέι ήταν ο πρώτος της άντρας και δεν είχε καν φιλήσει κανέναν πριν από αυτόν. Δεν ήξερε αν τον αγαπούσε ή όχι. Ο Oleksii, από την άλλη πλευρά, ήταν ερωτευμένος με τη νεαρή κοπέλα. Προσπαθούσε να είναι ευγενικός και στοργικός μαζί της. Ζούσαν ειρηνικά, δεν τσακώνονταν και έλυναν όλα τα ζητήματα μαζί, όπως θα έπρεπε να κάνει ένα παντρεμένο ζευγάρι.
Μια μέρα, η Ουλιάνα ένιωσε ότι ήταν ερωτευμένη, αλλά όχι με τον σύζυγό της, αλλά με τον συνάδελφό του στη δουλειά. Ο Αλεξέι κάλεσε τον Ντένις σε δείπνο για να τον συστήσει στη νεαρή σύζυγό του. Ο Αλεξέι και ο Ντένις ήταν καλοί φίλοι. Το ειδύλλιο με τον Denis αναπτύχθηκε γρήγορα και με πάθος. Κατάφερε να πείσει την Ουλιάνα να εγκαταλείψει τον σύζυγό της. Της υποσχέθηκε ότι μετά το διαζύγιο θα ζούσαν μαζί.
Η Ουλιάνα δεν τόλμησε να πει στον Αλεξέι ότι επρόκειτο να τον εγκαταλείψει, αλλά έπρεπε να το κάνει. Ανακάλυψε ότι περίμενε παιδί. Όταν ο Ντένις έμαθε τα νέα, εξαφανίστηκε τόσο γρήγορα όσο είχε εμφανιστεί στη ζωή της Ουλιάνα. Ο Αλεξέι δεν μπορούσε να πιστέψει ότι η αγαπημένη του μπορούσε να του το κάνει αυτό. Δεν προσπάθησε να πείσει την Ουλιάνα να μείνει. Ο Oleksii την παρακολουθούσε σιωπηλά καθώς μάζευε τα πράγματά της. Μετακόμισε για να ζήσει με τη μητέρα της.
Εννέα μήνες αργότερα, η Ουλιάνα γέννησε μια κόρη. Κανείς δεν ήρθε να τη συναντήσει από το νοσοκομείο. Έφυγε με το μωρό και δεν ήξερε πού να πάει. Η μητέρα της την είχε εγκαταλείψει και ο Denis δεν εμφανίστηκε ποτέ. Έξω έκανε κρύο και η Ουλιάνα φοβόταν μήπως το μωρό αρρωστήσει. Ξαφνικά, κάποιος ήρθε από πίσω της. “Γιατί στέκεσαι στη βεράντα με τόσο κρύο; Πάμε στο αυτοκίνητο, θα πάμε σπίτι. – Σπίτι; – Σ’ αγαπώ, δεν θέλω να εγκαταλείψω την οικογένειά μας εξαιτίας ενός ξένου. Και θα δεχτώ το παιδί σαν δικό μου. Πάμε σπίτι, τα παιδιά περιμένουν την αδελφή τους. Η Βαρυά ήταν ευγνώμων στον Αλεξέι. Τον κοίταξε προσεκτικά και συνειδητοποίησε ότι τον αγαπούσε.
