Ήταν ένα συνηθισμένο βράδυ Παρασκευής. Η Inna έπλενε τα πιάτα μετά το δείπνο, ενώ ο σύζυγός της, Nikita, έπαιζε με την 2χρονη κόρη τους στο χωλ. Ξαφνικά, χτύπησε το τηλέφωνο- ήταν το τηλέφωνο του συζύγου της, το οποίο είχε αφήσει στην κουζίνα. “Ποιος τηλεφωνεί; Κοίτα!” άκουσε η Inna τη φωνή του συζύγου της. Πήγε και διάβασε το όνομα του καλούντος στην οθόνη: “Νικίτα, είμαι η Λάρυσα από τη δουλειά. Θα της τηλεφωνήσω αργότερα.
Η Ίννα γνώριζε όλους τους συναδέλφους με τους οποίους δούλευε ο Μικίτα της- φυσικά, γνώριζε και τη Λάρυσα. Ήταν μια νεαρή γυναίκα που δεν ήταν πολύ τυχερή με τον σύζυγό της και είχε μείνει μόνη της με την 5χρονη κόρη της. Κατά καιρούς, η Larysa προσπαθούσε να οργανώσει τη ζωή της, αλλά δεν πήγαινε καλά. Ήταν πάντα αναστατωμένη και όλοι στη δουλειά τη λυπόντουσαν. Ακόμα και οι άντρες. Έτσι, η Inna ξέχασε αμέσως τη Larysa, έπλυνε γρήγορα τα πιάτα και έσπευσε στον άντρα και την κόρη της.
Είδαν όλοι μαζί κινούμενα σχέδια. Ήρθαν στην κουζίνα για να πιουν τσάι μόλις μια ώρα αργότερα. “Ω, ξέχασα τη Larysa. Μου έστειλε τόσα πολλά μηνύματα. Μου ζήτησε να τη βοηθήσω να εγκαταστήσει μια ντουλάπα αύριο …. – “Παρεμπιπτόντως, τι κάνει;” “Φαίνεται ότι χώρισε πάλι με κάποιον. Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω ακριβώς, είμαι απασχολημένη στη δουλειά αυτή τη στιγμή, προσπαθώ να αγνοώ τις περιττές κουβέντες”, η Νικίτα χαμογέλασε στην Ίννα, “αλλά αύριο θα πρέπει να ακούσω αυτή τη θλιβερή ιστορία. Την επόμενη μέρα ο Νικίτα ήρθε αργά και ήταν φανερό ότι ήταν πολύ κουρασμένος. Θα πάτε για δείπνο;
-Θα πιω λίγο τσάι. Μην ανησυχείς. Μην ανησυχείς. Έχω εγκαταστήσει τα πάντα. Ήταν τόσο μεγάλη ντουλάπα! Για να είμαι ειλικρινής, νόμιζα ότι δεν θα μπορούσα να ανταπεξέλθω. Έτσι της είπα να την παραγγείλει με εγκατάσταση την επόμενη φορά.” …. – Και γενικά, ήταν όλο αυτιά για το επόμενο αποτυχημένο ρομάντζο της. Ήταν παντρεμένος και δεν επρόκειτο να αφήσει τη γυναίκα του. Έκλαιγε όλη μέρα. -Είναι κατανοητό γιατί σου ζήτησε να πακετάρεις την ντουλάπα: σου αρέσει να συμπάσχεις και να ενθαρρύνεις. -Εντάξει… Πάω για ύπνο. Είμαι πολύ κουρασμένη. Το πρωί, η Ίννα ξύπνησε από το τηλέφωνο του συζύγου της που χτύπησε ξανά. Ο Mykyta δεν ήταν εκεί και το ντους έτρεχε. Η Ίννα κοίταξε την οθόνη και είδε ότι καλούσε η Λάρυσα.
– Τι ενοχλητική γυναίκα! Είναι Κυριακή! Είναι πρωί! Και παίρνει τηλέφωνο έναν παντρεμένο άντρα!” Η Ίννα ήταν θυμωμένη. Ήθελε να βάλει το κεφάλι της στο μαξιλάρι, αλλά άρχισαν να έρχονται μηνύματα στο τηλέφωνό της: ήταν φωτογραφίες. Οι φωτογραφίες άλλαζαν γρήγορα και η Ίννα δεν πίστευε στα μάτια της. Τότε πήρε το τηλέφωνο του συζύγου της και κοίταξε ξανά τις φωτογραφίες. Έδειχναν μια ντουλάπα, προφανώς αυτή που είχε συναρμολογήσει χθες η Νικίτα, και στο φόντο αυτής της ντουλάπας ήταν η Λάρισα με ένα πολύ αποκαλυπτικό ρούχο. Και μετά η ερώτηση: “Λοιπόν, είμαι εντάξει;”
Για κάποιο λόγο, η Ίννα κοίταξε την προηγούμενη αλληλογραφία και είδε τον σύζυγό της να της γράφει: “Καλημέρα, γλυκιά μου” και “Καληνύχτα, γατούλα”, και η Λάρισα τον αποκαλεί “Αγαπητέ”. Ο Νικίτα μπήκε στην κρεβατοκάμαρα και είδε την Ίννα να κοιτάζει με τρόμο το τηλέφωνό του. “Τι είδες εκεί;” Ο Νικίτα γέλασε: “Μοιάζει με κάτι τρομακτικό. Πήρε το τηλέφωνο από τα χέρια της Ίννα, το κοίταξε και κούρνιασε. Αλλά δεν είπε τίποτα. Η Ίννα ήταν κι αυτή σιωπηλή, απλώς κοίταζε τον άντρα της με ένα βλέμμα ανησυχίας.
“Τι;” ρώτησε τελικά ο Νικίτα, μη μπορώντας να αντέξει το βλέμμα της γυναίκας του. “Είσαι…” Η Ίννα δεν μπορούσε να βρει τη λέξη. “Βγαίνεις… μαζί της;” “Τι; Φυσικά και όχι! Δεν υπάρχει τίποτα ανάμεσά μας και δεν μπορεί να υπάρξει!” – Γιατί σε αποκαλεί “αγαπητέ” και της γράφεις τέτοιους χαιρετισμούς; Και η φωτογραφία; Είναι φυσιολογικό να στέλνεις τέτοιες φωτογραφίες σε παντρεμένους άντρες; -Πίστεψέ με… Δεν υπάρχει τίποτα μεταξύ μας, ποτέ δεν υπήρξε και ποτέ δεν θα υπάρξει! -Εντάξει, πάμε για πρωινό, – είπε η Ίννα. Δεν μπορούσε να πιστέψει ότι είχε βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση.
– Όχι! Μη με διαβάζεις… όχι τώρα! Ο Νικίτα πήγε μια βόλτα με την κόρη του, και η Ίννα έμεινε στο σπίτι και έκλαιγε. Ήθελε πραγματικά να πιστέψει τον Νικήτα, αλλά κάποιο αόρατο χάσμα εμφανίστηκε ανάμεσά τους. Πέρασε μια εβδομάδα. Ο Νικίτα προσπαθούσε να προσποιηθεί ότι δεν είχε συμβεί τίποτα το ιδιαίτερο και ότι όλα ήταν μια χαρά, ως συνήθως. Αλλά η Ίννα δεν μπορούσε να συμπεριφερθεί όπως συνήθως και το πρωί του Σαββάτου είπε: “Νικίτα, δεν αντέχω άλλο. Σε πιστεύω και δεν σε πιστεύω ταυτόχρονα. Δεν μπορώ να σε εμπιστευτώ όπως παλιά. Θέλω διαζύγιο. Η Νικίτα κοίταξε έκπληκτη την Ίννα:
– Ίννα, στο ξαναλέω, δεν έχω τίποτα με τη Λάρισα ή οποιονδήποτε άλλο. Δεν ξέρω καν γιατί έστειλε αυτές τις φωτογραφίες. Εγώ ξέρω! Νόμιζε ότι ήσουν έτοιμος να ξεκινήσεις μια σχέση μαζί της. Και γιατί; Επειδή τη βοηθούσες σε όλα και έγραφες όλα τα μηνύματά της. Ο Νικίτα χαμήλωσε το κεφάλι του: “Ναι, Ίννα. Ναι. Ήμουν ηλίθιος. Είμαι πάντα έτοιμος να βοηθήσω. Και ήταν σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση και ήθελα να τη βοηθήσω.
Αλλά σ’ αγαπώ, μ’ ακούς;” -Μικύτα, κι εγώ σ’ αγαπώ, αλλά νιώθω μια τεράστια ένταση ανάμεσά μας… Η Ίννα έκλαψε. -Αγαπημένη μου”, ο Νικίτα αγκάλιασε τη γυναίκα του και της χάιδεψε το κεφάλι. Μην κλαις… Πραγματικά δεν θέλω να σε αφήσω. Αγαπώ πολύ εσένα και την κόρη μας και θέλω να είμαι μαζί σου για πάντα… Μετά από λίγο, η Inna μπόρεσε να συγχωρήσει τον Nikita για όλα και άρχισε να τον εμπιστεύεται ξανά. Η σχέση τους βελτιώθηκε και πέρασε σε άλλη φάση εξέλιξης και τώρα το ζευγάρι περιμένει το δεύτερο παιδί του. Και οι δύο συνειδητοποίησαν πόσο εύθραυστες είναι οι σχέσεις και πόσο εύκολα μπορούν να καταστραφούν.
