Το φθινόπωρο, ο Άρτεμ και η Έλενα ήθελαν να παίξουν ένα γάμο. Όμορφο, αχώριστο ζευγάρι. Ήταν πάντα μαζί. Χωρίστηκαν μόνο μία φορά σε μερικούς μήνες – σπούδασε για να γίνει οδηγός στην πόλη, αλλά ακόμα και τότε ήρθε κάθε Σαββατοκύριακο για να δει την αγάπ. Δεν πήγα στο στρατό – όχι παιδαριώδης. Η θεία της Λένα, η οποία είχε ήδη αποσυρθεί, αμέσως μετά το σχολείο πρόσθεσε ένα σεξπέταρ στη θέση της σε ένα διάσημο μέρος. Και η προσωπική ζωή φάνηκε να εγκαθίσταται.
Όλοι θαύμαζαν αυτό το υπέροχο ζευγάρι. Ο Άρτεμ είναι ένας ψηλός, ευρέως διαμορφωμένος, αθλητικά συντεταγμένος τύπος. Είχε μεγάλα μαύρα μάτια και μαύρα μαλλιά. Η Λένα είναι ένα μικρό, λεπτό κορίτσι με μακριές βλεφαρίδες, μπλε μάτια, μαρμάρινο δέρμα και ξανθά μαλλιά. Οι γονείς και των δύο χάρηκαν σε αυτή την ένωση: το κορίτσι ετοίμασε μια προίκα και ένα σπίτι κοντά για να φροντίσει τους μελλοντικούς νεόν. Πέρυσι τον Αύγουστο ήρθε μια γυναίκα που στόχος της ήταν να αυξήσει το επίπεδο του πολιτισμού στο χωριό.
Γι’ αυτό συγκέντρωσε νέους ανθρώπους, άνοιξε ένα δραματικό κλαμπ και αποφάσισε να σκηνοθετήσει μια τραρωδία “Ρομέο και Ιουλιέτα.” Χωρίς καμία αμφιβολία, ο Άρτεμ επιλέχθηκε για το ρόλο του Ρωμαίου, και ο Άλλα πήρε το ρόλο της Ιουλιέτας. Η Έλενα προσφέρθηκε να παίξει στο πλήθος, αλλά αρνήθηκε λόγω της απασχόλησης. Ο Άρτεμ άρχισε να εξαφανίζεται στις πρόβες, σχεδόν δεν έβλεπαν την Έλενα. Η Άλλα πάντα του ζήτησε βοήθεια για όλα όσα απέτυχε και βοήθησε. Σύντομα, ο Άρτεμ και η Άλλα ξεκίνησαν μια σχέση.
Η σταδιακή παράσταση έλαβε την έγκριση του κοινού της πόλης, έτσι οδήγησαν μαζί της σε όλη την περιοχή. Τον Νοέμβριο, ο Άρτεμ και η Άλλα έπαιξαν ένα γάμο. Η Έλενα έφυγε από τη δουλειά και πήγε στην πόλη. Εκεί τη βοήθησε ο θείος της (αδελφός του πατέρα). Την άνοιξη, η Έλενα έδωσε στο γιο της τον Γκριτς. Πήρα μια δουλειά, συνάντησα τον αρραβωνιαστικό μου εκεί με ένα σύνθετο γερμανικό επώνυμο. Ο Θωμάς ήταν ένας καλός άνθρωπος, τρελά ερωτευμένος με την Έλενα. Τώρα είναι ευτυχισμένοι παππούδες. Έχουν δύο εγγόνια τα οποία κακομάθηκαν πάρα πολύ. Η νύφη δεν του άρεσε πολύ, ήθελε να τους εκπαιδεύσει σε όλη τη συβορωστή. Και ο Άρτεμ και ο Άλλα ζούσαν στην πρωτεύουσα. Η ηθοποιός δεν σχεδίαζε να μείνει στο χωριό.
Η Έλενα το ήξερε. Έχουν περάσει πολλά χρόνια. Η Έλενα δεν ήταν στο σπίτι για μεγάλο χρονικό διάστημα, και ο αδελφός της μετακόμισε σε μια μικρή πόλη κοντά. Πήγε να μείνει μαζί του και πριν φύγει αποφάσισε να πάει στους γονείς της για ένα νεκροτομείο. Η Έλενα καθάρισε στο ηθικό, έβαλε λουλούδια για όλους και κάθισε στον πάγκο. Ξαφνικά κάποιος άγγιξε τον ώμο της… “Άρτεμ, ακριβώς αυτός, αλλά πώς!;” – Έλενα ήταν μπερδεμένος. “Γεια σας, όμορφη Λίνο, δεν έχετε αλλάξει λίγο”, είπε ο Άρτεμ, με τέτοιο τόνο σαν να χώρισαν χθες, αν και πέρασαν 35 χρόνια. – Συγχαρητήρια. Και είσαι αρκετά καλά διατηρημένος. – Ο ηλικιωμένος, ναι, στην πατρίδα του τραβάει την πόλη…
Οι γονείς πρέπει να ανεγείρουν αξιόλογα μνημεία, αιώνια μνήμη για όλους. “Ιβάν είπε, και συνέχισε”, γνωρίζετε την Έλενα, σαν να, και όλα είναι φυσιολογικά και η αίσθηση είναι ότι έκανα τα πάντα λάθος. Φαίνεται να έχει ζήσει όλη του τη ζωή για άλλους σκοπούς.Μαζί σου, η αγάπη με ενέπνευσε, ένιωσα σίγουρος, θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Με τον Άλλα ως βάλτο, αποδεικνύεται ότι η αγάπη είναι διαφορετική, “χαμογέλασε – έχω έναν καλό μισθό, μια καλή θέση, μια καλή θέση, και είμαι ακόμα αγροτικός για αυτό.
Δεν της απαντώ. Νιώθω ότι έζησα τη ζωή μάταια: δεν έχτισα ένα σπίτι, δεν φύτεψα ένα δέντρο, δεν γέννησα ένα γιο… Η Άλλα στείρα δεν θα μπορούσε να γεννήσει, – είπε ο Αρτέμ με λαχτάρα και θλίψη – Περιμένετε, – η Έλενα πήρε τη φωτογραφία, δεν θυμίζει? Αρτέμ ομπίμλοφ, μερικά λεπτά δεν μπορούσε να πει τίποτα. Ήταν στη φωτογραφία, αλλά στα ρούχα της νεολαίας και με ένα διαφορετικό χτένισμα. Γιατί δεν το είπες αυτό? Ο Γκρίσα Χίργουργκ, ξέρει ότι είσαι ο πραγματικός του πατέρας, δεν του είπα ποτέ ψέματα.
Τραβήξτε μια φωτογραφία, υπάρχει ο αριθμός του. Ο ίδιος σου ζήτησε να μου πεις πότε ξαφνικά συναντήθηκα. Μπορείτε να επικοινωνήσετε και να γνωρίσετε ο ένας τον άλλον καλύτερα, αυτό δεν είναι πρόβλημα. Ήρθε η ώρα για μένα, θα πετάξω έξω αύριο. Ευτυχία για σένα και αγάπη, αν και είναι διαφορετική, αλλά την επιλέγουμε μόνοι μας… Ο Άρτεμ κάθισε στον πάγκο, σήκωσε το κεφάλι του και με τα δύο χέρια, κατηγορώντας τον εαυτό του για τα πάντα…
