Η Άνια γύρισε σπίτι πολύ κουρασμένη. Ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο απασχολημένη στη δουλειά της. Ξεκλείδωσε το τηλέφωνό της και κάλεσε τον Stepan: -Λυπάμαι, ήμουν στη δουλειά, ήταν ένα χάος, δεν είχα ούτε ένα ελεύθερο λεπτό. -Ξέχνα το. Θα μιλήσουμε κατά τη διάρκεια της συνάντησης. Η Anya απενεργοποιήθηκε. Είχα ένα περίεργο συναίσθημα. Τι είδους σχέση έχουν; Εξάλλου, ο Στεπάν το κάνει αυτό ο ίδιος όταν είναι στη δουλειά του, οπότε γιατί δυσανασχετεί μαζί της τώρα;
Η κοπέλα μπήκε στο λεωφορείο, ακούμπησε στο παράθυρο και βυθίστηκε στις σκέψεις της. Η βροχή έξω από το παράθυρο της επέτρεψε να απενεργοποιηθεί λίγο. Είδε χαριτωμένα ζευγάρια να περπατούν αγκαλιασμένα. Χαμογέλασε και τους ευχήθηκε ευτυχία στο μυαλό της. Εκείνη και ο Στέπαν δεν είχαν ποτέ κάτι τέτοιο. Φαινόταν να έχουν σοβαρή διάθεση, αλλά κάτι πήγαινε στραβά. Αν τον άφηνε τώρα, ποιον θα έβρισκε;
Και ξαφνικά είδε τον Stepan στο δρόμο: περπατούσε με μια άγνωστη κοπέλα κάτω από μια ομπρέλα και την αγκάλιαζε σφιχτά από τη μέση. Η κοπέλα με δυσκολία συγκρατούσε τα δάκρυά της. Έβγαλε το τηλέφωνό της και έγραψε στον Stepan ότι δεν ήθελε να τον δει. Όταν έφτασε στο σπίτι, τηλεφώνησε στη φίλη της Ωλένα: “Άκου, μην απελπίζεσαι και μην αμφιβάλλεις. Άφησέ τον το συντομότερο δυνατό. Είστε ακόμα νέα και όμορφη, θα βρείτε την αγάπη.
– “Πώς θα βρω την αγάπη αν είμαι κολλημένη στη δουλειά όλη μέρα;” -Τότε βρες κάποιον από τη δουλειά. Δεν έχεις ίντερνετ; Παραδόξως, ο φίλος μου είχε δίκιο. Γιατί κρατιέται από έναν άνδρα που δεν την εκτιμά, και όταν εκείνη εξαφανίζεται στη δουλειά για να βγάλει χρήματα για την οικογένεια, εκείνος την απατά; Από εκείνη τη στιγμή και μετά, η ζωή της άλλαξε δραματικά. “Χαίρομαι που τηλεφώνησα στη φίλη μου”, σκέφτηκε η Anya και άνοιξε ένα νέο κεφάλαιο στο βιβλίο της ζωής της…
