Ήδη κατέβαζαν το πτώμα στο λάκκο, η γιαγιά της έκλαιγε στο ήδη μουσκεμένο μαντήλι της και ο παππούς της της κρατούσε το χέρι. Η Μαρίνα στεκόταν δίπλα στη γιαγιά της και έκλαιγε κι αυτή ήσυχα. Τα μάτια του κοριτσιού στράφηκαν στον πατέρα της, ο οποίος για κάποιο λόγο στεκόταν μακριά από τον φίλο της μητέρας της, τον Ira. Αυτό δεν άρεσε στη Μαρίνα στην αρχή.
Εξάλλου, υποτίθεται ότι θα ήταν μαζί της, ήταν επιθυμία της μητέρας της, γιατί είναι με αυτή την Ήρα… Την προηγούμενη μέρα, η μητέρα της και η Μαρίνα είχαν πάει στη ντάκα των παππούδων της. Η Μαρίνα άνοιξε το παράθυρο του αυτοκινήτου και άπλωσε το χέρι της, ένα ελαφρύ αεράκι έπαιζε με το χέρι της κοπέλας. -Μαρίνα, είναι επικίνδυνο, κλείσε το παράθυρο. -Έλα, μαμά, έχει πλάκα. “Γιατί δεν είμαι σαν εσένα;
– “Μην είσαι ανόητη, είσαι κι εσύ πολύ όμορφη. Ήμουν χοντρή όταν ήμουν στην ηλικία σου. Μετά το δείπνο με τους παππούδες μου, η μητέρα μου δέχτηκε ένα τηλεφώνημα. Το τηλεφώνημα έκανε τη μητέρα της λευκή και νευρική. -“Πρέπει να επιστρέψω επειγόντως στην πόλη”, ήταν το τελευταίο πράγμα που άκουσε η Μαρίνα από τη μητέρα της. Μετά την αγρυπνία, η Μαρίνα έμεινε ξύπνια όλη τη νύχτα.
Το κορίτσι πήγε στην κουζίνα για να πιει νερό. Και τότε είδε την ακόλουθη εικόνα: ο πατέρας της καθόταν σε μια καρέκλα και ο φίλος της μητέρας της, ο Ira, ήταν στην αγκαλιά του. Το κορίτσι δεν κοίταξε αλλού από το θυμωμένο βλέμμα της. “Ω”, ήταν το μόνο που είπε η Άιρα όταν είδε τη Μαρίνα. Ίσιωσε αμέσως την μπλούζα της, φόρεσε τα παπούτσια της και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι. – “Μαρίνα, λυπάμαι… λυπάμαι!” άρχισε ο πατέρας της.
– “Πώς μπόρεσες, αμέσως μετά το θάνατο της μαμάς… Σε μισώ. -Μαρίνα, λυπάμαι πολύ. Εγώ φταίω που η μαμά μπήκε στο αυτοκίνητο και συνέβη το ατύχημα. Καταλαβαίνω, αλλά λυπάμαι. – “Αν πραγματικά καταλάβαινες ότι η μητέρα σου ήταν στη φυλακή εξαιτίας σου, δεν θα καθόσουν εδώ με τον Ira. Μετά από αυτή τη συζήτηση, η Μαρίνα μετακόμισε για να ζήσει με τους παππούδες της. Δεν τους είπε όλη την αλήθεια για να μην αισθανθούν άσχημα οι ηλικιωμένοι. Αλλά σταμάτησε να επικοινωνεί με τον πατέρα της, και αυτό φαίνεται να είναι για πάντα.
