Η Nastya ήρθε από την Αυστραλία. Αποφοίτησε από μια επιχειρηματική σχολή εκεί. Ο πατέρας της Kirill της αγόρασε ένα σαλόνι ομορφιάς ως δώρο. Η Νάστια αποφάσισε να πάει νωρίς το πρωί για ένα τσεκ-απ στο κομμωτήριο. Περίμενε στην ουρά για μια ώρα, και η ρεσεψιονίστ Ναταλία δεν της έδωσε καν σημασία. – Με συγχωρείτε, αλλά τώρα είναι η σειρά μου. Γιατί σας ξέφυγε εκείνη η γυναίκα με το παλτό μινκ;” ρώτησε η Νάστια τη Ναταλία. “Αν δεν σας αρέσει κάτι, δεν χρειάζεται να περιμένετε.
Έχουμε τους καλύτερους ειδικούς στην πόλη, είναι απασχολημένοι”, απάντησε με δυσαρέσκεια ο διοικητής. Η Νάστια καθόταν εκεί και δεν καταλάβαινε γιατί ήταν αγενής. Όταν την κάλεσαν στον κύριο, άρχισε να ρωτάει την κομμώτρια για τους κανόνες που ακολουθούσε το κομμωτήριο: “Ω, δεν υπάρχουν κανόνες. Συχνά παίρνουμε το υλικό για τον εαυτό μας και ο διαχειριστής μας καλύπτει. Μερικές φορές εξαπατάμε τους συνταξιούχους.
Μια φορά, ζήτησα από έναν συνταξιούχο ένα κούρεμα για 1000 ρούβλια, αλλά το πραγματικό κόστος ήταν 500 ρούβλια. Τα βγάζουμε πέρα όσο καλύτερα μπορούμε”, είπε η κοπέλα στη Nastia. Η Νάστια κάθισε ήσυχα στην καρέκλα και άκουσε την εξομολόγηση της τεχνικού νυχιών. Δεν περίμενε ότι το κομμωτήριο θα ήταν σε τέτοιο χάλι. Ο Kirill Vladimirovich μπήκε στο σαλόνι. Ο διαχειριστής άρχισε αμέσως να σπεύδει γύρω του: “Καλώς ήρθατε, όλα είναι μια χαρά. Δουλεύουμε με ευέλικτο ωράριο.
Η Nastya σηκώθηκε και πλησίασε τον πατέρα της. “Από εδώ η Nastya, θα διευθύνει το κομμωτήριο από εδώ και στο εξής”, σύστησε ο Kirill την κόρη του. Η διαχειρίστρια άρχισε αμέσως να ζητάει συγγνώμη για την αγενή συμπεριφορά της. Η κομμώτρια, η οποία της είχε πει τα πάντα, ζήτησε επίσης συγγνώμη. Η Nastya αποκατέστησε όλο το προσωπικό. Το κομμωτήριο ανέπνευσε μια δεύτερη ζωή. Οι πελάτες έκλειναν ραντεβού δύο εβδομάδες νωρίτερα. Το προσωπικό αντιμετώπιζε τους επισκέπτες ισότιμα, ανεξάρτητα από τη θέση τους στην κοινωνία.
