Ο Βίκτορ, κάποτε πιστός σύζυγος, πρόδωσε τη γυναίκα του. Όλα αυτά για χάρη της καλύτερης φίλης της, της Νίνας. Η Νίνα και η Ταμάρα είναι φίλες από πολύ μικρές. Οι μητέρες των κοριτσιών πήγαιναν μαζί σχολείο και ήταν επίσης καλές φίλες. Ζούσαν η μία απέναντι από την άλλη, οπότε περνούσαν όλα τα Σαββατοκύριακα και τις διακοπές τους στην ίδια αυλή. Και κάποτε, όταν η Νίνα έγινε 18 ετών, έπεισε τη φίλη της να πάνε ένα ταξίδι.
Μπήκαν στο αυτοκίνητο των γονιών της Tamara και πήγαν σε μια κοντινή πόλη για ένα φεστιβάλ.Τότε και τα δύο κορίτσια το πήραν. Αφού αποφοίτησαν από το σχολείο, πήγαν στο πανεπιστήμιο. Η Ταμάρα πήγε στη Μόσχα και η Νίνα στην Αγία Πετρούπολη. Τα κορίτσια σταμάτησαν να επικοινωνούν, η καθεμία βρήκε ένα χόμπι και δεν είχαν χρόνο η μία για την άλλη. Η Tamara παντρεύτηκε έναν συμφοιτητή της. Μετά το γάμο, μετακόμισαν για να ζήσουν και να εργαστούν στη γενέτειρα της Tamara.
Μαζί με τον σύζυγό της Viktor, βρήκε δουλειά στο τοπικό νοσοκομείο. Η Tamara εργαζόταν στο παιδικό τμήμα και ο σύζυγός της Viktor ήταν θεραπευτής. Όλοι οι συνάδελφοί της κοίταζαν το ευτυχισμένο ζευγάρι και τους ζήλευαν. “Θέλω κι εγώ έναν σύζυγο σαν τον Viktor. Τον κοιτάζω με τα μάτια εδώ και ένα μήνα, αλλά δεν το έχει χάψει. Αγαπάει την Ταμάρκα του”, είπε η νοσοκόμα στους συναδέλφους της με φθόνο. Όταν η Νίνα έφτασε στην πόλη, όλα άλλαξαν.
Η Νίνα δεν μπορούσε να οργανώσει την προσωπική της ζωή. Γέννησε μια κόρη από έναν συνάδελφό της. Παντρεύτηκε, αλλά ο γάμος διαλύθηκε γρήγορα. Επέστρεψε στη γενέτειρά της για να φροντίσει τον πατέρα της. Η Νίνα πήγε τον πατέρα της στο τοπικό κουρείο για έναν έλεγχο. Η Νίνα συμπάθησε αμέσως τον γιατρό: “Είστε τόσο εντυπωσιακός άνθρωπος. Δεν μπορώ να σας χορτάσω”, η Νίνα γέμισε τον Βίκτορ με κομπλιμέντα. Ο γιατρός δεν απάντησε, απλώς κοκκίνισε.Η Νίνα ήταν μια δυναμική γυναίκα.
Είχε κόκκινα μαλλιά, πράσινα μάτια, μια τέλεια διατηρημένη σιλουέτα και έντονο γούστο. Δεν μπορούσε παρά να προσελκύσει την προσοχή του Βίκτορ. Με την πάροδο του χρόνου, άρχισαν να επικοινωνούν ως φίλοι. Αυτό δεν ήταν αρκετό για τη Νίνα, ήθελε περισσότερα. Η Νίνα τηλεφώνησε στην Ταμάρα και της ζήτησε να την επισκεφθεί. Ήθελε να έρθει ακόμη πιο κοντά στον σύζυγό της. Το βράδυ κάθονταν και έπιναν τσάι μαζί. “Ω, Ταμάρα, πόσο τυχερή είσαι. Έχεις έναν όμορφο άντρα”, είπε η Νίνα.
“Ήμουν τυχερή με τον άντρα μου”, απάντησε σεμνά η Ταμάρα. Ένα μήνα αργότερα, ο σύζυγος της Tamara την απάτησε με την παιδική της φίλη. Η Νίνα πάντα περνούσε το δικό της. Η Ταμάρα άρχισε να παρατηρεί περίεργα πράγματα στον σύζυγό της και τον ρώτησε ευθέως: “Έχεις γνωρίσει κάποια άλλη; Όλο το νοσοκομείο μιλάει γι’ αυτό και εγώ αισθάνομαι ψυχρή από σένα. Δεν μπορούσα να αντισταθώ. Με περικύκλωσε με τον εαυτό της, δεν με άφηνε να περάσω.
Η Νίνκα τρελάθηκε τελείως όταν την απέρριψα για πρώτη φορά. Δεν καταλάβαινα πώς κατέληξα στο σπίτι της”, προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο Βίκτορ. Η Ταμάρα κατηγόρησε κάποτε τον σύζυγό της. Τηλεφώνησε στον φίλο της και του ευχήθηκε τα χειρότερα. “Δεν μπορείς να χτίσεις την ευτυχία πάνω στη θλίψη κάποιου άλλου. Ο Βίκτορ δεν θα μπορέσει να ζήσει μαζί σου, θα δεις.
Η Tamara είχε δίκιο. Λιγότερο από ένα μήνα αργότερα, ο Βίκτορ θέλησε να επιστρέψει στη γυναίκα του.Η Ταμάρα δεν μπορούσε να τον συγχωρήσει και δεν τον αποδέχτηκε. Τότε ο Βίκτορ έφυγε για να εργαστεί σε άλλη πόλη και η Νίνα έμεινε πάλι μόνη της. Ο Βίκτωρ δεν μπορούσε να συμβιβαστεί με τη δύσκολη προσωπικότητα της Νίνας. Τον ζήλευε και έβγαζε εκρήξεις θυμού κάθε μέρα. Έτσι ο άντρας αποφάσισε να επιστρέψει στη γυναίκα του. Αφού η Νίνα και ο Βίκτορ χώρισαν, η Ταμάρα τηλεφώνησε ξανά στη φίλη της. Και σου είπα ότι δεν θα ήσασταν ποτέ μαζί. Τώρα υποφέρετε όπως εγώ.
