Αυτή η ιστορία συνέβη πριν από μερικά χρόνια στην κοινότητα του κήπου μας. Όλοι οι γείτονες ήρθαν να δουν αυτό το “θαύμα”. Η οικογένεια αποφάσισε να αγοράσει ένα μικρό εξοχικό στην όχθη της λίμνης. Υπέγραψαν τα έγγραφα με τον πρόεδρο του συλλόγου και έδωσαν τα χέρια.
Αλλά ξαφνικά μια θεία, ήδη πρώην ιδιοκτήτρια της ντάκας, τους υπενθύμισε τον φούρνο και τον βραστήρα που θα ήθελε να πάρει από το σπίτι. Φυσικά, οι νέοι ιδιοκτήτες δεν είχαν αντίρρηση. “Θα σας φέρω εγώ ο ίδιος τα κλειδιά πίσω, ώστε να μπορείτε να έρθετε από την πόλη.” Τίποτα δεν έδειχνε να προμηνύει προβλήματα, αλλά δεν ήταν έτσι. Μια εβδομάδα αργότερα, το όμορφο σπιτάκι μετατράπηκε σε ερείπια.
Τα πλαστικά παράθυρα, η επένδυση, τα μεταλλικά κεραμίδια – όλα εξαφανίστηκαν. Δεν υπήρχαν πρίζες ή λινέλαιο. Το σπίτι, όπως αποδείχθηκε, δεν ήταν φτιαγμένο από φιλική προς το περιβάλλον ξυλεία πεύκου, όπως αναγραφόταν στην αίτηση, αλλά από στρωτήρες, με τους οποίους είχαν χτιστεί όλα τα σπίτια πριν. Η ιστορία τελείωσε καλά.
Οι νέοι ιδιοκτήτες αρνήθηκαν κατηγορηματικά να παραδώσουν τα απογυμνωμένα υλικά.Πραγματοποιήθηκε πλήρης αξιολόγηση των υπόλοιπων σκουπιδιών. Ο πρώην ιδιοκτήτης, προκειμένου να αποφύγει τη φυλάκιση για διακεκριμένη κλοπή, προχώρησε σε διακανονισμό και αποζημίωσε όλες τις ζημιές.
Ως αποτέλεσμα, αποδείχθηκε ότι η πρώην ιδιοκτήτρια ήταν αρκετά ανόητη ώστε να χαρίσει το οικόπεδο με το εξοχικό της των 6 εκταρίων. Τώρα υπάρχει ένα υπέροχο, νέο σπίτι εδώ, όπου μπορείτε να ζήσετε ακόμη και το χειμώνα.
Οι παλιές στρωτήρες χρησιμοποιήθηκαν για να ανάψουν το τζάκι. Αλλά το πιο αστείο ήταν η δήλωση της θρασύτατης θείας – οικοδέσποινας: “Πώς με βρήκατε; Δεν σας είπα τη διεύθυνση, πέταξα τον χάρτη που χρησιμοποιούσαμε για να επικοινωνούμε!”. Η θρασύτατη θεία δεν σκέφτηκε καν ότι το συμβόλαιο αγοραπωλησίας περιείχε όλα τα στοιχεία του διαβατηρίου.
