Πρόσφατα, μου τηλεφώνησε ο γιος μου. Μου λέει: “Φρόντισε τα εγγόνια για μια εβδομάδα, εγώ και η γυναίκα μου θα πάμε διακοπές στη θάλασσα. Θα πάμε στη θάλασσα χωρίς τα παιδιά. Έτσι του υπενθύμισα τα πάντα. Ότι από την ημέρα που αποφάσισε να παντρευτεί σε ηλικία 20 ετών, αφού δεν είχε τελειώσει ακόμα το πανεπιστήμιο. Αυτή είναι η μέρα που έγινε ένας ανεξάρτητος τύπος.
Δεν του χρωστάω τίποτα. Ήθελε οικογένεια και παιδιά, ώστε να μπορεί να τα φροντίζει ο ίδιος. Θα μπορούσα να του δώσω το διαμέρισμα μόνος μου, αλλά ο πατέρας μου πέθανε. Έτσι ήταν δύσκολο για μένα να ζήσω μόνο με τη σύνταξή μου. Έτσι νοίκιασα το διαμέρισμα. Εξάλλου, είναι ενήλικας, σχεδόν 30 ετών.Τα παιδιά του είναι ακόμη μικρά, το μεγαλύτερο είναι τριών ετών και το μικρότερο ενάμισι ετών.
Έχει κάποια ιδέα για το πώς θα καθίσω μαζί τους; Δεν είμαι πια νέος, και ο πατέρας μου δεν είναι μαζί μας εδώ και πολύ καιρό. Τα παιδιά του είναι μετεωρίτες, έχουν χρόνο να τηλεφωνούν παντού. Είναι αδύνατο να τα προλάβεις. Η πλάτη μου δεν μου επιτρέπει να στέκομαι δίπλα τους όλη την ώρα. Και αν θυμάστε, όλα αυτά τα χρόνια μετά το γάμο, είχαν βοήθεια από τους προξενητές τους.
Τους έδωσαν ένα διαμέρισμα, ένα αυτοκίνητο για τον γιο μου και του βρήκαν δουλειά. Τώρα με βοηθούν και με τα εγγόνια μου. Δεν έχω καμία σχέση με αυτό, αφήστε τα να πάνε σ’ αυτούς. Ήταν μαζί τους και πριν, ας αναρωτιούνται και τώρα, ας πάνε μαζί του στην ντάκα, ας τρέχουν. Ο φίλος μου με καταδίκασε, λέγοντας ότι έκανα λάθος. Έτσι είμαι μαζί τους τώρα, και έτσι θα βρωμάνε μαζί μου στα γηρατειά μου.
Λένε ότι στα γηρατειά μου, οι πράξεις μου θα επιστρέψουν σίγουρα για να με στοιχειώσουν. Κανείς, βλέπετε, δεν θα μου δώσει ένα ποτήρι νερό. Είμαι τόσο γέρος, που δεν βλέπω κανέναν γύρω μου, μόνο όταν τους χρειάζομαι, μου τηλεφωνούν. Και πιστεύω ότι ο σεβασμός προς τους γονείς δεν πρέπει να χάνεται στα γηρατειά. Εξάλλου, εγώ του έδωσα ζωή, εγώ τον μεγάλωσα. Και μετά τον άφησα να μεγαλώσει και να γίνει ανεξάρτητος. Αν δεν σας αρέσουν οι μέθοδοι ανατροφής μου, μη μου μιλάτε. Ζήσε με προξενήτρες.