Έτσι ήταν πάντα, από την παιδική μου ηλικία. Ήμουν ένα ανεπιθύμητο παιδί, οι γονείς μου δεν το έκρυψαν ποτέ. Η αδελφή μου κι εγώ δεν είχαμε μεγάλη διαφορά ηλικίας – μόνο τρία χρόνια. Έτσι, παραδοσιακά φορούσα τα ρούχα της αδελφής μου. Στην πέμπτη τάξη, ήμουν πολύ ψηλότερη από την αδελφή μου, αλλά εξακολουθούσα να φοράω τα ρούχα της.
Πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία, οπότε κανείς δεν πρόσεξε ότι φορούσα τα ρούχα της. Άρχισα να φοράω καινούργια πράγματα μόνο στο λύκειο. Για τους γονείς μου, η αδελφή μου ήταν ξεχωριστή: παρακολουθούσε μαθήματα και προσλάμβανε καθηγητές γι’ αυτήν.
Εγώ περνούσα τις καλοκαιρινές μου διακοπές στη γιαγιά μου, ενώ η αδελφή μου και οι γονείς της πήγαιναν στη θάλασσα. Δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό να αγωνιστώ, να αναζητήσω δικαιοσύνη με οποιονδήποτε τρόπο. Δεν μου άρεσε η κατάσταση, αλλά φοβόμουν να κάνω οτιδήποτε.
Είχα χαμηλή αυτοεκτίμηση, πράγμα που δεν αποτελεί έκπληξη. Η αδελφή μου επέλεξε το πιο διάσημο πανεπιστήμιο, αλλά δεν μπήκε στον προϋπολογισμό. Οι γονείς μου ήταν αντίθετοι στο να πληρώσουν ένα τόσο υψηλό τίμημα. Κι εγώ έκανα αίτηση, αλλά οι γονείς μου μου το είπαν: “Αν μπεις με τον κρατικό προϋπολογισμό, θαυμάσια.
Αν όχι, ψάξτε για δουλειά”. Μπήκα στον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά κανείς δεν χάρηκε γι’ αυτό, ούτε καν με συνεχάρησαν. Μάζεψα τα πράγματά μου και μετακόμισα σε έναν κοιτώνα. Είχα κουραστεί από την αδιαφορία των γονιών μου. Στον κοιτώνα γνώρισα έναν άντρα, τον οποίο αργότερα παντρεύτηκα.
Έμεινα έγκυος στο πέμπτο έτος και αποφασίσαμε να γιορτάσουμε το γάμο. Οι γονείς μου εξοργίστηκαν με την είδηση. Απαίτησαν να ξεφορτωθώ το παιδί. Μου φώναζαν, με αποκαλούσαν ξεδιάντροπο, είπαν ότι δεν θα παρευρίσκονταν στο γάμο μου και δεν θα μου έδιναν χρήματα.
Ταυτόχρονα, αγόραζαν ένα ακριβό ξένο αυτοκίνητο για την αδελφή μου. Γέννησα τον γιο μου, ο σύζυγός μου ήταν ενθουσιασμένος. Οι γονείς μου τηλεφώνησαν και με συνεχάρησαν. Δεν τους ενδιέφερε η ζωή μου. Ο γιος μου έγινε πρόσφατα πέντε ετών. Οι γονείς του συζύγου μου μας έδωσαν ένα διαμέρισμα, ο γιος μου πηγαίνει στο νηπιαγωγείο και περιμένω το δεύτερο παιδί μου.
Μια μέρα μου τηλεφώνησε η μητέρα μου και μου είπε ότι η αδελφή μου παντρεύεται. Είπε ότι δεν είχαν χρήματα για το γάμο της και ότι θα έπρεπε να πάρω δάνειο. Αρνήθηκα. Είπα ότι δεν είχα πια γονείς ή αδελφή.
