Είμαι παντρεμένη εδώ και τρία χρόνια και όλο αυτό το διάστημα παρατηρούσα την εγωιστική συμπεριφορά των γονιών μου απέναντι στην οικογένειά μου. Πριν γεννηθεί το μωρό μας, μπορούσα κάπως να ζήσω με αυτό, αλλά στη συνέχεια, όταν χρειάζονταν χρήματα, άρχισα να προβάλλω αξιώσεις. Η οικογένεια του συζύγου μου απλά δεν ξέρει πώς να ξοδεύει σωστά τα χρήματα.
Μακάρι να είχαν δικά τους χρήματα, γιατί ξοδεύουν τα χρήματα του συζύγου μου και τα δικά μου χρήματα από τον γενικό προϋπολογισμό. Είναι επίσης καλό που κληρονόμησα ένα διαμέρισμα από τη γιαγιά μου και δεν έχουμε υποθήκη ή δάνειο. Πριν από ένα χρόνο απέκτησα έναν γιο και η ανάγκη για χρήματα αυξήθηκε επειδή δεν εργάζομαι. Αλλά η πεθερά μου δεν ενδιαφέρεται. Οι επιθυμίες τους προηγούνται.
Πριν από ένα μήνα, ο σύζυγός μου αγόρασε στην πεθερά του ένα ολοκαίνουργιο ψυγείο. Φαίνεται ότι οι διακοπές δεν είναι σύντομα και το παλιό τους ψυγείο δούλευε μια χαρά. Στη συνέχεια, ο σύζυγός μου μου είπε ότι οι γείτονες είχαν ένα νέο ψυγείο που λειτουργούσε με Wi-Fi. Η μητέρα μου σκέφτηκε, τι κακό έχει αυτό, και ήθελε κι εκείνη ένα. Έπρεπε να αγοράσω ένα.
Ο σύζυγός μου όχι μόνο πλήρωσε τη μισή τιμή γι’ αυτό, αλλά και το υπόλοιπο δόθηκε ως δάνειο. Και είμαι απλά σίγουρη ότι ο σύζυγός μου θα αποπληρώσει και αυτό το δάνειο. Στον πατέρα του συζύγου μου αρέσει να παίζει τένις. Τα Σαββατοκύριακα συναντιέται με τους φίλους του και πηγαίνουν κάπου να παίξουν. Έτσι, ο πατέρας μου αποφάσισε ότι χρειαζόταν ένα τραπέζι τένις αυτή τη στιγμή.
Δεν υπήρχε μέρος για να το βάλει, αλλά ανάγκασε τον σύζυγό μου να καθαρίσει το μπαλκόνι τους από τις κούτες και να φτιάξει ένα τραπέζι τένις για να μπορεί ο πατέρας μου να παίζει με την ησυχία του. Όπως φαντάζεστε, το τραπέζι αγοράστηκε επίσης με έξοδα του συζύγου μου. Η τελευταία σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της υπομονής μου ήταν τα έπιπλα.
Θα αγοράζαμε παιδικά έπιπλα για το παιδί μας, το μωρό μεγαλώνει γρήγορα και τώρα αισθάνεται σαν πλήρης κύριος στο δωμάτιο. Είχα ήδη δει τις επιλογές, το μόνο που έμενε ήταν να πάω στο κατάστημα. Αλλά τίποτα δεν συνέβη. Επειδή ο σύζυγός μου ξόδεψε τα χρήματα για τα έπιπλα του παιδιού μας για να αγοράσει το ολοκαίνουργιο τηλέφωνο του μικρότερου αδελφού του.
Ο αδελφός είναι 15 ετών και δεν ξέρει πώς να κρατάει τα δώρα. Αυτό είναι το δεύτερο τηλέφωνο μέσα σε ένα χρόνο που του αγοράζει ο σύζυγός μου. Το προηγούμενο το έσπασε κατά λάθος. Αν μου είχαν δώσει ένα τηλέφωνο σε ηλικία 15 ετών, θα είχα φυσήξει σωματίδια σκόνης. Ειδικά από τη στιγμή που τα τηλέφωνα είναι πολύ ακριβά τώρα.
Έχω ήδη πει στον άντρα μου ότι μόλις βγω από το διάταγμα και πάω στη δουλειά, θα έχουμε ξεχωριστό προϋπολογισμό. Και αν συνεχίσει να ξοδεύει το μεγαλύτερο μέρος του μισθού του σε περιττά πράγματα, μπορεί ακόμη και να μετακομίσει στο σπίτι των γονιών του.
