Την επόμενη μέρα μετά το γάμο, όταν με ανάγκασε να σηκωθώ από το κρεβάτι στις 7 το πρωί και απαίτησε να το κάνω, έπιασα το κεφάλι μου και ψιθύρισα στον εαυτό μου: “Τι έκανα;”.

“Αισθάνομαι ήδη ότι βιάστηκα να παντρευτώ”, αρχίζει την ιστορία της, “αρχίζω να ζηλεύω τους ανύπαντρους φίλους μου. Νοσταλγώ την προγαμιαία μου ζωή… Ίσως είναι από συνήθεια. Πώς ήταν πριν το γάμο; Επιστρέφοντας από τη δουλειά, πήγαινα στο μαγαζί, αγόραζα μερικά καλούδια και δεν χρειαζόταν να σκεφτώ το δείπνο.

Έφαγα μεσημεριανό γεύμα σε μια καφετέρια κοντά στη δουλειά μου. Και τώρα ο σύζυγός μου απαιτεί να μαγειρέψω. Και έχει διαφορετικό μενού για κάθε μέρα. Αν έχεις όρεξη, κάνεις την καθαριότητα, αν δεν έχεις όρεξη, ξαπλώνεις στον καναπέ με το smartphone σου. Τώρα δεν ανήκω στον εαυτό μου… Πρέπει να αναφέρω στον σύζυγό μου τι κέρδισα και τι ξόδεψα. Αγόραζα μια μπλούζα και έπρεπε να αναφέρω πόσα ξόδεψα.

Πώς ήταν πριν από το γάμο; Είχα λεφτά και τα ξόδευα στον κινηματογράφο ή σε κλαμπ. Δεν είχα οικονομικούς επιθεωρητές πάνω από το κεφάλι μου… Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα είναι να σηκώνομαι στις επτά το πρωί τα Σαββατοκύριακα. Ο Anton είναι από την επαρχία, είναι φυσιολογικό γι’ αυτόν. Θέλω απλώς να ξαπλώσω στο κρεβάτι.

Αλλά όχι, πρέπει να σηκωθείτε, να ταΐσετε τον σύζυγό σας και να συνεχίσετε να εκτελείτε εργατικά κατορθώματα στο νοικοκυριό. Και πρέπει να μαγειρεύω σύμφωνα με τις προτιμήσεις του. Δεν τον ενδιαφέρουν οι γευστικές μου προτιμήσεις. Με μαλώνει ως σπάταλη και λέει ότι πρέπει να αποταμιεύσω για ένα σπίτι. Για να εξοικονομήσουμε χρήματα, γιορτάζουμε τις γιορτές με τσάι και κέικ.

Δεν πηγαίνω στον κινηματογράφο. Δεν μιλάω καν για το θέατρο. Δεν με βοηθάει σε τίποτα στο σπίτι. Δεν είναι αντρική δουλειά. Τα Σαββατοκύριακα, πρέπει να χτίζει τις δυνάμεις του για την επόμενη εργάσιμη εβδομάδα. Μόνο που εγώ δεν ξεκουράζομαι. Είναι σαν να μην είχα ποτέ και δεν θα έχω ποτέ εργάσιμη ημέρα. Και ούτε αυτός είναι ευτυχισμένος.

“Κακή ερωμένη”, λέει. Και μετά είναι και το μωρό που περιμένει. Θα είναι πολύ περισσότερη δουλειά. Δεν θα έχω καμία βοήθεια με το παιδί από αυτόν. Και νέες κατηγορίες θα προστεθούν – “Μια διαλυμένη μητέρα”… Έχω την αίσθηση ότι με ρουφάει ένα τέλμα που λέγεται οικογένεια. Όλο και πιο βαθιά. Γι’ αυτό παντρεύτηκα;

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *