Στον γιο μου άρεσε να γυρίζει τα κεφάλια των κοριτσιών και μετά να τα παρατάει. Δεν μου άρεσε αυτό το χαρακτηριστικό του. Μου θύμιζε έναν άνθρωπο που ήταν ανεμοδαρμένος. Κάποτε έφερε μια πολύ νεαρή κοπέλα, λεπτή, με λαμπερά μάτια, και είπε ότι θα ζούσε μαζί της γιατί αγαπιόντουσαν. Αν πρόκειται να ζήσετε μαζί, τότε πρέπει να παντρευτείτε, όπως όλοι οι άνθρωποι.
Γιατί μια κοπέλα να γυρίσει το κεφάλι της;” Εκείνος συμφώνησε: “Θα το κάνουμε αύριο.” Και πράγματι, ο Ντμίτρι υπέγραψε με την Όλια. Είμαι περήφανος που μεγάλωσα έναν αληθινό άντρα σε σένα. Φοβόμουν για την Όλια. Ήταν πολύ καλό κορίτσι. Αλλά ο γιος μου είναι ταραχοποιός. Έχει ήδη γυρίσει το κεφάλι σε περισσότερα από ένα κορίτσια και στη συνέχεια τα παράτησε.
Ακόμα δεν ήθελε ακριβώς να νομιμοποιήσει τη σχέση. “Δεν σε νοιάζει πώς ζω;” με ρώτησε ξαφνικά. “Όχι, με νοιάζει! Καταλάβετε, το κορίτσι έχει ήδη υποφέρει αρκετά επειδή μεγάλωσε χωρίς γονείς. Πώς θα αισθανθεί σε μια τέτοια σχέση; Τι θα λένε οι άνθρωποι γι’ αυτήν; Παρόλο που μεγάλωσε σε ορφανοτροφείο, η Όλια έμαθε να αντιστέκεται στη ζωή.
Ήταν έξυπνη και πρακτική σε όλα. Σπούδασε στην Οικονομική Σχολή. Στο τρίτο έτος βρήκε δουλειά. Μου άρεσε αμέσως η νύφη μου. Ενδόμυχα μάλιστα χάρηκα που η Όλια ήταν σαν τη δική μου. Το κορίτσι ήταν επίσης κολλημένο πάνω μου. Της άρεσε να μοιράζεται τις σκέψεις της μαζί μου. Μια μέρα γύρισε σπίτι ενθουσιασμένη και είπε: “Μαμά, πήγα στο γιατρό. Μου είπε ότι είμαι έγκυος.”
– Μπράβο, κόρη μου! Μην ανησυχείς τόσο πολύ. Θα σε βοηθήσω. Για μένα, αυτά είναι πολύ καλά νέα.” Ο γιος μου αντιμετώπισε τα νέα με ψυχρότητα. Σαν να μην τον αφορούσαν. Ανησύχησα λίγο. Αλλά σκέφτηκα: “Οι μέρες πέρασαν γρήγορα. Η Όλια γέννησε δίδυμα. Ήταν μεγάλη χαρά για μένα. Αγαπούσα τα παιδιά. Και αυτές ήταν οι δύο εγγονές μου, η Kateryna και η Daryna.
Προς μεγάλη μου έκπληξη, ο γιος μου έγινε έξαλλος: “Τώρα πρέπει να ταΐσεις άλλα δύο στόματα!” ήταν αγανακτισμένος. Είναι το αίμα σου. Δόξα τω Θεώ είστε υγιείς. Δεν έχουμε τίποτα να φάμε; Ή μήπως έχουμε κακή ζωή;” προσπάθησα να τον λογικέψω. Άρχισε να κοιμάται στο σαλόνι.
Ήταν σαν η Όλια να του είχε γίνει ξένη. Η γυναίκα, φυσικά, ένιωσε την ψυχρότητά του και προσπάθησε να βελτιώσει τη σχέση – τον κάλεσε στο τραπέζι του τσαγιού, του ζήτησε να έρθει στο δωμάτιό της. Η Όλια συχνά έκλαιγε. Μπορούσα μόνο να πιάσω κρυφά ίχνη του στο πρόσωπό της. Τη λυπήθηκα πολύ. Ο γιος μου άρχισε να εξαφανίζεται από το σπίτι.
Μπορεί να έλειπε για αρκετές ημέρες. Μετά είπε ότι θα έπαιρνε διαζύγιο. Πήρα το μέρος της νύφης μου. Ήταν πολύ εξοργισμένος από αυτό, επειδή είναι γιος. Του είπα ότι συμπεριφερόταν ανάξια προς τη γυναίκα και τα παιδιά του. Πιστεύω ότι τα παιδιά και η μητέρα τους πρέπει να μείνουν εδώ, γιατί δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε.
Έτσι ο γιος μου εξαφανίστηκε από το σπίτι για αρκετά χρόνια. Δεν άφησε κανέναν να μάθει γι’ αυτόν. Δεν πλήρωνε διατροφή για το παιδί. Ξαφνικά, έλαβε κλήση στο δικαστήριο. Ο γιος μου αποφάσισε να χωρίσει το σπίτι. Πού θα πήγαιναν η Όλια και τα εγγόνια της; Η νύφη μου με καθησύχασε, λέγοντάς μου ότι περίμενε αυτή την εξέλιξη των γεγονότων εδώ και πολύ καιρό
. Ως εκ τούτου, σχεδόν έλυσε αυτό το ζήτημα για τον εαυτό της – επένδυσε μέρος του μισθού της σε στέγαση. Και αυτό το σπίτι ανήκει δικαιωματικά στο γιο της. Γεννήθηκε και μεγάλωσε εδώ. Αμέσως μετά, μετακομίσαμε σε νέο διαμέρισμα. Ήταν και για μένα μια έκπληξη, γιατί νόμιζα ότι θα με άφηνε να ζήσω τη ζωή μου μόνος στο σπίτι μου.
Εξάλλου, τα εγγόνια μου ήταν ήδη επτά ετών και είχαν τελειώσει την πρώτη δημοτικού. Δεν με χρειάζονταν πλέον τόσο πολύ. Ωστόσο, η Όλια επέμενε να μετακομίσω μαζί τους, γιατί δεν θα πήγαινε πουθενά χωρίς εμένα. “Είσαι μια νέα, όμορφη γυναίκα”, μου υπαινίχθηκε.
Θέλω να φτιάξεις τη δική σου ζωή”, της υπαινίχθηκα. Τώρα έχω δύο υπέροχες κόρες και μια μαμά. Δεν χρειάζομαι κανέναν άλλο”, απάντησε χαμογελώντας η Όλια. “Έτσι μπήκε στη ζωή μου η κόρη μου και έγινε ο πιο κοντινός μου άνθρωπος στη γη. Με εκείνη στο πλευρό μου, ένιωθα ευτυχισμένη.
