Τα πρωινά δεν είναι ποτέ καλά. Η Λίζα ξύπνησε από το νερό που έσταζε πάνω της. Ανοίγοντας τα μάτια της, πετάχτηκε αμέσως από το κρεβάτι. “Γαμώτο, πλημμυρίζουν”, σκέφτηκε η Λίζα και έτρεξε στη γειτόνισσά της. Η Αντονίνα Πετρόβνα, μια μοναχική ηλικιωμένη κυρία, ζούσε στον τελευταίο όροφο. Στεκόταν σαν πυλώνας.
Η γυναίκα δεν καταλάβαινε γιατί η βρύση είχε διαρροή. “Ω, μωρό μου, λυπάμαι πολύ. Δεν ξέρω πώς συνέβη”, είπε η Antonina Petrovna, σχεδόν κλαίγοντας. “Μην ανησυχείς, θα καλέσουμε έναν υδραυλικό”, καθησύχασε η Lisa τη συνταξιούχο.
Ο υδραυλικός έφτασε και διόρθωσε τη βλάβη. Ήταν έκπληκτος που η βρύση δεν είχε χαλάσει νωρίτερα. Όταν ο άντρας έφυγε, η Λίζα κατέβηκε στο διαμέρισμά της για να καθαρίσει. Πέρασε όλη τη μέρα τρίβοντας το πάτωμα. Όταν τελείωσε, αναρωτήθηκε πώς τα πήγαινε η Αντονίνα Πετρόβνα.”
Αντονίνα Πετρόβνα, ήρθα να σας βοηθήσω. Κάτσε κάτω, δεν θα έπρεπε να σφουγγαρίζεις το πάτωμα στην ηλικία σου”, φώναξε η κοπέλα από τον διάδρομο. “Λίζα, πες μου πόσα πρέπει να σου δώσω για τις επισκευές. Θα μαζέψω τα χρήματα και θα σου τα δώσω αμέσως”, είπε ο συνταξιούχος.
“Ποια χρήματα; Καλύτερα να βάλεις το τσάι”, ρώτησε εκείνη. Αφού η κοπέλα στέγνωσε το πάτωμα και καθάρισε την πλημμύρα στο σπίτι του συνταξιούχου, κάθισαν να πιουν τσάι. – Δεν έχεις συγγενείς ή παιδιά; Δεν καλέσαμε κανέναν να έρθει να μας βοηθήσει, γι’ αυτό αναρωτιόμουν.
Έχω μόνο μία κόρη, η οποία ζει με τον σύζυγό της στη Γερμανία. Ξέρεις, Λιζ, έχω ζήσει μια τόσο ενδιαφέρουσα ζωή. Όταν ήμουν νέος, δεν κοιμόμουν ποτέ. Υπήρχε πάντα κάποιος γύρω μου, και τώρα έχω συνηθίσει ακόμα και να είμαι μόνη μου”, μοιράστηκε ο συνταξιούχος με τη Λίζα.
“Και δεν έχεις παντρευτεί ποτέ; Όταν ήμουν νέος, εκτιμούσα την ελευθερία μου. Δεν μπορούσα να φανταστώ έναν άνδρα στο πλευρό μου. Νόμιζα ότι θα με περιόριζε σε όλα. Και δεν ήθελα να γίνω νοικοκυρά. Γι’ αυτό δεν είχα ποτέ μακροχρόνια σχέση με κανέναν.
‘λλαζα τους άνδρες σαν γάντια. Αλλά μια μέρα χώρισα από τον άντρα μου και ένα μήνα αργότερα έμαθα ότι ήμουν έγκυος. Εκείνη την εποχή ήμουν πρωταγωνίστρια στο θέατρο και δεν χρειαζόμουν ένα παιδί. Αλλά δεν μπορούσα να τον ξεφορτωθώ, γέννησα μια κόρη.
Την αγαπώ με όλη μου την καρδιά. Τώρα εύχομαι να την είχα παντρευτεί. Μερικές φορές νιώθω πολύ μόνη”, αναστέναξε η Αντονίνα Πετρόβνα. “Τώρα δεν είσαι μόνη σου, έχεις εμένα”, είπε η Λίζα. Η Λίζα επισκεπτόταν τη συνταξιούχο κάθε μέρα και τη βοηθούσε στις δουλειές του σπιτιού. Έγιναν ό,τι πιο κοντινό σε οικογένεια.
