Η Έλενα και ο Μίσα γνωρίζονταν από το σχολείο και παντρεύτηκαν στα 16 τους. Ήταν νωρίς, αλλά η Ωλένα ήταν έγκυος. Τους γεννήθηκε ένα κορίτσι. Ενώ οι νέοι είχαν πολλή ενέργεια, κατάφεραν να εργαστούν, να σπουδάσουν και να φροντίσουν το παιδί τους.
Τα χρόνια πέρασαν, η κόρη τους έγινε 11 ετών και τότε η Μίσα άρχισε να μιλάει: – “Ίσως πρέπει να κάνουμε άλλο ένα παιδί, θέλουμε πραγματικά ένα αγόρι. Η σύζυγος υποστήριξε την επιθυμία του συζύγου της και άρχισαν να προετοιμάζονται για τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της, η Έλενα ήταν ευτυχισμένη. Ο Μίσα τη βοηθούσε σε όλα και αναλάμβανε όλες τις δουλειές του σπιτιού. Τον περασμένο μήνα, η Olena πήγε στο YZD και πληροφορήθηκε την είδηση ότι η καρδιά του γιου της δεν χτυπούσε.
Και οι δύο γονείς έπαθαν κατάθλιψη. Αλλά έπρεπε να συνέλθουν για χάρη της κόρης τους. Ήταν πολύ δύσκολο. Για να αποσπάσει την προσοχή της, η Έλενα πήγε στην πισίνα. Αυτό όμως απαιτούσε ένα σωρό αναλύσεις, οπότε η Έλενα πήγε να τις πάρει για χάρη της συνδρομής της.
Οι αναλύσεις αποδείχθηκαν λανθασμένες, οπότε έπρεπε να γίνει μια ενδελεχής ανάλυση της κατάστασης της Olena. Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι η Olena είχε φυματίωση. Η Olena ήθελε να θεραπευτεί με όλη της τη δύναμη, ήθελε να γεννήσει ένα αγόρι και αυτή η σκέψη της έδινε ενέργεια.
Μετά από λίγο, η Likari άρχισε να βλέπει θετική δυναμική. Προφανώς, η επιθυμία της Olena να γίνει υγιής το συντομότερο δυνατό βοήθησε. Όταν η υγεία της επανήλθε στο φυσιολογικό, η Olena έμαθε τα σπουδαία νέα – ήταν ξανά έγκυος. Αλλά οι γιατροί της απαγόρευσαν να γεννήσει.
Κατηγορηματικά, επειδή η ασθένεια θα μπορούσε να επιδεινωθεί και να περάσει ακόμη και στο παιδί. Ο Μίσα ήρθε στο γραφείο του γιατρού. Κάλεσε την Έλενα για μια σοβαρή συζήτηση. Η Ωλένα επέστρεψε στο δωμάτιο μυρίζοντας τσιγάρα.
Οι γιατροί άρχισαν να την μαλώνουν, επειδή το κάπνισμα δεν συνιστάται στην κατάστασή της, αλλά εκείνη δεν άκουσε κανέναν. Η Μίσκα της είπε ότι όταν έχασε το παιδί της, η Μίσκα της ήταν πιστή. Και όταν εκείνη άρχισε να αρρωσταίνει, τα παράτησε και άρχισε να την απατάει κατά διαστήματα.
– “Είμαστε ενήλικες, οπότε ας χωρίσουμε σαν ενήλικες, χωρίς θεατρινισμούς. Θα πληρώσω διατροφή για την κόρη μου. Μετά από αυτό, όλη η ενέργεια της Olena εξαφανίστηκε και η κατάστασή της επιδεινώθηκε. Φυσικά, υπήρχε μια μέρα ρεπό. Η Λένα πήρε πιστοποιητικό αναπηρίας και με αυτό δεν μπορούσε να βρει κανονική δουλειά. Έπρεπε να ζει με δουλειές μερικής απασχόλησης.
