– “Γιούρα, σε παρακαλώ μη φεύγεις. Μείνε μαζί μου, έτσι κι αλλιώς θα έρθεις να με δεις αύριο μετά τη δουλειά, οπότε μείνε αμέσως. -Όχι, Alla. Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι, αντέχω λίγο ακόμα. -Πόσο καιρό μπορείς να το αντέξεις; Τι σε κρατάει στην οικογένεια, αν πεις ότι η γυναίκα σου είναι απαίσια, δεν μαγειρεύει, δεν καθαρίζει, ο γιος σου είναι κυκλοθυμικός…
Τα έχεις βαρεθεί όλα αυτά, οπότε άφησέ τους και τελείωνε επιτέλους. -Δεν μπορώ εξαιτίας του γιου μου. Αρκετά με αυτό, θα επιστρέψω αύριο μετά τη δουλειά. Ο Γιούρα συνέχισε να αναβάλλει τη στιγμή που θα έφευγε τελικά από την οικογένεια. Η Alla περίμενε για πάνω από ένα χρόνο.
Είχε κουραστεί από όλα αυτά, είχε κουραστεί να είναι μια αιώνια ερωμένη. Ήξερε ότι ο Γιούρα δεν είχε τίποτα που τον κρατούσε πια στο σπίτι, αλλά η γυναίκα του μάλλον δεν ήθελε να τον αφήσει να φύγει.Την επόμενη μέρα, ο Γιούρα της είπε ότι θα πήγαινε στη ντάκα των γονιών του για να αλλάξει τη στέγη, οπότε δεν θα μπορούσε να έρθει σε εκείνη.
Αλλά η Alla δεν αναστατώθηκε, είχε ήδη τα δικά της σχέδια. Ήταν μάλιστα προς όφελός της το γεγονός ότι η Γιούρα θα έλειπε από την πόλη. Θα πήγαινε η ίδια στο σπίτι της γυναίκας του και θα της έλεγε την αλήθεια. Ήταν, βέβαια, τρομακτικό το γεγονός ότι η αγάπη την ωθούσε να το κάνει αυτό.
Η Alla στάθηκε μπροστά από το θυροτηλέφωνο και πάτησε τους απαραίτητους αριθμούς, και μετά το σήμα, άκουσε μια ευχάριστη γυναικεία φωνή: -Ποιος είναι; -Είναι το γραφείο στέγασης. Ανοίξτε την πόρτα, παρακαλώ, ήταν το πρώτο πράγμα που ήρθε στο μυαλό της Alla.
Η πόρτα άνοιξε, και καθώς η Alla σηκωνόταν, συνειδητοποίησε ότι είχε πει κάτι ανόητο. “Δεν τηλεφώνησα σε κανέναν, δεν πλημμύρισα τους γείτονες”, ξεκίνησε η γυναίκα του Γιούρα. Ήταν μια πολύ όμορφη και τακτοποιημένη γυναίκα, το σπίτι ήταν άνετο, καθαρό και η κουζίνα μύριζε υπέροχα.
Ένα αγόρι βγήκε από το δωμάτιο, ακριβές αντίγραφο του Γιούρα, ένας μικρός γιος. Ήταν τόσο ευγενικός και ήρεμος. Οπότε ο Γιούρα έλεγε ψέματα για τη γυναίκα του, δεν είναι τέρας και τα πάνε πολύ καλά στο σπίτι. -Ξέρετε, στην πραγματικότητα μιλάω για κάτι άλλο…
που ήθελα να πω για τον Γιούρα. -Ο Γιούρα λείπει από την πόλη, αλλά θα επιστρέψει αύριο. Να του δώσω ένα μήνυμα;” Ο γιος κάλεσε τη μητέρα του στο δωμάτιο, έπρεπε να πάει στην τουαλέτα. Η Alla σκέφτηκε ότι δεν άξιζε να καταστρέψει μια τέτοια οικογένεια…
Άρχισε να ετοιμάζεται γρήγορα, αλλά τότε μπήκε στο διάδρομο η γυναίκα του. – “Τι έγινε με τον Γιούρα, δεν συμφωνήσατε σε τίποτα; -Σε τίποτα. Έκανα λάθος, άλλαξα γνώμη. – “Μπορώ να μαντέψω ποιος είσαι. Πρέπει να σου είπε ότι ήμουν ανυπόφορος και τρομερός και αποφάσισες να το δεις με τα μάτια σου.
– “Λυπάμαι”, είπε η Alla και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι. Την επόμενη μέρα, ο Γιούρα έχασε δύο τρυγόνια με ένα σμπάρο: η γυναίκα του πέταξε τα πράγματά του έξω από την πόρτα και η Άλα δεν τον άφηνε πια να μπει μέσα.
