Όλα ήταν καλά από το πρωί. Ο σύζυγός μου πήρε το γιο μου στο σχολείο και η κόρη μου έμεινε στο σπίτι επειδή δεν είχε πάει ακόμα στο νηπιαγωγείο. Ήταν σχεδόν έξι ετών και πολύ έξυπνο κορίτσι.
– Πρέπει να πάω στη δουλειά για να στείλω μια παραγγελία που έχω ήδη τελειώσει.
Έτσι φάγαμε πρωινό και την πήγα στον παππού και τη γιαγιά μου.
– Η μαμά θα επιλέξει τα χρήματα στην τράπεζα, και στη συνέχεια θα πάμε στο καφενείο!– Της είπα, φίλησα και έτρεξα στη δουλειά.
Δεν αφήνω συχνά παιδιά με παππούδες, μόνο σε περίπτωση επείγουσας ανάγκης. Αυτό συνέβη σήμερα. Η μητέρα μου επέμεινε ότι η εγγονή μου έμεινε περισσότερο και η αδελφή της μητέρας μου ήρθε, έτσι ήθελαν να απολαύσουν το κορίτσι.
Ήμουν εκεί σε δύο ώρες και γύρισα στους γονείς μου. Μια θεία με χλωμό πρόσωπο με περίμενε εκεί. Στην αρχή νόμιζα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με την κόρη μου, αλλά έτρεξε να με συναντήσει και συνειδητοποίησα ότι ήταν κάτι άλλο. Και τότε ήρθε η μητέρα μου.
– Έλα μέσα, ας πιούμε λίγο καφέ, ας μιλήσουμε – μου είπε.
– Εντάξει, θα μπω στο – Συμφώνησα.
Πήγα στην κουζίνα και οι δύο γυναίκες κάθισαν δίπλα η μία στην άλλη.
– Τι διδάσκετε αυτό το κορίτσι; – ξεκίνησε θεία.
– Τι εννοείς? Καταλαβαίνω. Μπορεί η θεία να μου μιλήσει με αινίγματα?
Όπως αποδείχθηκε, η κόρη μου αποφάσισε να παίξει με κούκλες. Και οι γιαγιάδες της της λένε:
– Όταν μεγαλώσετε, ήρθε η ώρα να ξεκινήσετε μια οικογένεια, τότε θα μεταφέρετε παιδιά σε ένα καροτσάκι και να κουβαλάτε τα χέρια σας!
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, και οι δύο της ζωγράφισαν όλες τις απολαύσεις της μητρότητας. Ως αποτέλεσμα, το κορίτσι δεν μπορούσε να αντέξει και τους είπε:
– Όταν μεγαλώσω, πρώτα θέλω να μάθω, να πετύχω, να κάνω καριέρα, να απολαύσω τη ζωή και μόνο τότε θα σκεφτώ την οικογένεια και τα.
Στην αρχή άρχισαν να γελούν μαζί της. Είναι ακόμα νέα, αυτό που καταλαβαίνει! Είπαν ότι θα τους διδάξουν τον τρόπο τους! Άρχισαν να λένε ότι είναι απαραίτητο να ζήσουν για χάρη των παιδιών, ότι ο Κύριος δημιούργησε μια γυναίκα για να γίνει νοικοκυρά, για το σύζυγό της. Και η κόρη μου τους απάντησε:
– Θα σκεφτεί κανείς τότε την ευτυχία μου? Αν ζω για κάποιον όλη την ώρα, γιατί είναι η ζωή μου?
Προσπάθησαν να αποδείξουν στο παιδί για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι είναι ακόμα νέα και δεν καταλαβαίνει. Μόνο τίποτα δεν μπορούσε να ταρακουνήσει την κρίση της κόρης μου.
Αφού μου είπαν όλα όσα είχαν συμβεί, έγινε ένα διάλειμμα. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι τους εξόργισε πραγματικά.
– Επαναλαμβάνει τα λόγια σας! Της το διδάσκεις αυτό! Δεν θα το είχε σκεφτεί μόνη της. Έτσι την μεγάλωσες. Για ποιο πράγμα είναι όλα αυτά? Είστε μια κανονική σύζυγος και μητέρα που μεγαλώνει δύο παιδιά. Τι διδάσκεις στην κόρη σου? Θέλεις να είναι μόνη?
– Από πού προήλθε αυτή η ιδέα? Δεν της λέω τίποτα εναντίον των παιδιών και του μελλοντικού της συζύγου. Αυτή, όπως όλοι οι άλλοι, μπορεί να ξεκινήσει μια οικογένεια και να κάνει παιδιά. Απλά θέλω να είναι ανεξάρτητη, ευτυχισμένη και να έχει μια διαφορετική ζωή. Γιατί να παίζετε πάνες αμέσως μετά το σχολείο? Εδώ πηγαίνετε, θεία, έχετε δει τίποτα στη ζωή σας εκτός από τους γιους και τον σύζυγό σας? Ναχ! Και τι γίνεται με σένα, μαμά? Επίσης! Πρώτα ο γάμος και μετά τα παιδιά. Έζησες για τον εαυτό σου? Όταν τα γηρατειά έρχονται, δεν πρόκειται για ταινίες ή εστιατόρια. Αυτό πρέπει να γίνει στη νεολαία. Να ζεις για τον εαυτό σου. Είναι λυπηρό στο τέλος των ημερών σας να συνειδητοποιήσετε ότι έχετε ζήσει τη ζωή σας για κάποιον χωρίς να διασκεδάσετε!
– Μωρό, είσαι ακόμα νέος, δεν μπορείς να καταλάβεις τα πάντα. Μετά από όλα, είναι η ευτυχία των γυναικών – παιδιά και τον άνδρα. Απλά δεν είναι μοναξιά!– είπε η θεία.
– Κοιτάζοντας πώς μεγάλωσες τα παιδιά σου, θέλω η κόρη μου να δημιουργήσει πρώτα τον δικό της κόσμο όπου θα βιώσει την ευτυχία. Και τότε στον κόσμο της θα εμφανιστεί ο σύζυγος και τα παιδιά – αυτή ήταν η απάντησή μου.
Η συζήτησή μας τελείωσε χωρίς αποτέλεσμα. Συνειδητοποίησα ότι αυτό που είπα θα μπορούσε να τους κάνει λυπημένους. Μετά από όλα, σε όλη τη ζωή τους δεν ήθελαν να εκφράσουν δυνατά αυτές τις σκέψεις και τις επιθυμίες. Ντρέπονταν για αυτούς.
Η κόρη μου ήρθε σε αυτόν τον κόσμο για να είναι ευτυχισμένη. Και ποια είναι η ευτυχία της – θα αποφασίσει για τον εαυτό της, και όχι εμείς γι ‘αυτήν. Η κόρη μου και εγώ συγκεντρωθήκαμε κάτω από το σιωπηλό βλέμμα της θείας και της μητέρας μου. Αντίο, μου είπαν ότι δεν ήμουν η σωστή μητέρα και δεν δίδαξα καλά την κόρη μου.
Δεν συμφωνώ με αυτό. Νομίζω ότι έχω δίκιο!
