Σε ηλικία 1 έτους, το αγόρι έμεινε ορφανό. “Μην τον κρατάς ζεστό!” είπε αυστηρά η γριά νταντά.Έχοντας εργαστεί για αρκετό καιρό σε βρεφικό σταθμό, μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι πρόκειται για μια αρκετά δύσκολη δουλειά.
Δεν ξέρω γιατί αποφάσισα να εργαστώ εκεί, γιατί κλαίω για κάθε νέο μωρό και ανησυχώ για την τύχη του. Φυσικά, ο σύζυγός μου είναι εναντίον της εργασίας μου, βλέποντας τη συναισθηματική μου κατάσταση όταν επιστρέφω σπίτι. Επιμένει να παραιτηθώ. Αλλά δεν μπορώ να φύγω, γιατί ποιος θα αγαπήσει αυτά τα παιδιά όσο εγώ;
Υπάρχουν πολλές καταπληκτικές ιστορίες στο βρεφικό σπίτι, αλλά αυτή μου έχει ξεχωρίσει περισσότερο. Ήταν ήδη βράδυ και λάβαμε ένα τηλεφώνημα από το νοσοκομείο. Μας είπαν ότι σήμερα θα μας έφερναν στον κόσμο ένα αγοράκι ενός έτους. Το γεγονός είναι ότι οι γονείς του είχαν πάθει ένα ατύχημα και δεν επέζησαν, και το παιδί έμεινε εντελώς ορφανό.
Δεν είχε συγγενείς εδώ, οπότε τον έστειλαν σε εμάς. Ο Ντίμα μεταφέρθηκε με περιπολικό της αστυνομίας και ήταν πολύ φοβισμένος και μπερδεμένος. Ήταν φανερό ότι ανησυχούσε πολύ, αν και δεν έκλαιγε. Ήταν προφανές ότι το αγόρι βρισκόταν σε κατάσταση σοκ.
Όταν μου έδωσαν τον Ντίμα, ένιωσα ότι η καρδιά του θα πεταγόταν έξω από το στήθος του. Του ψιθύρισα στο αυτί ότι δεν έπρεπε να φοβάται. Εκείνη τη στιγμή, με κοίταξε και δάκρυα κύλησαν στα μάγουλά του. Ωστόσο, δεν υπήρχε η παιδική υστερία που έβλεπαν όλοι.
Ήταν σιωπηλός και τα δάκρυα απλώς κυλούσαν στα στρογγυλά μάγουλά του. Δεν μπορούσε να καταλάβει πού είχαν πάει οι γονείς του και τι είδους ξένοι ήταν γύρω του. Τον λυπήθηκα πολύ και τον πήγα στο δωμάτιό μου για τη νύχτα. Ήθελα να τον ηρεμήσω και να του διαβάσω ένα παραμύθι.
Όταν ο Ντίμα αποκοιμήθηκε, συνέχισε να τρέμει στον ύπνο του και η καρδιά του χτυπούσε επίσης δυνατά. Βλέποντας πόσο δύσκολο ήταν για τον Ντίμα να προσαρμοστεί, του έδωσα περισσότερη προσοχή. Ένιωσα ότι εξακολουθούσε να ανησυχεί. “Σταματήστε να τον κυνηγάτε!
Δεν υπάρχει τίποτα για να τον κρατήσει ζεστό. Πρέπει ακόμα να ζήσει… μόνος του”, είπε αυστηρά η γριά νοσοκόμα. Κι εγώ δεν μπορούσα να το κάνω αυτό, γι’ αυτό άφησα τα λόγια της να με προσπεράσουν. Μόλις μου δόθηκε η ευκαιρία, έπαιξα με τον Ντίμα.
Και ξέρετε κάτι; Απολύθηκα εξαιτίας αυτού. Και ο λόγος ήταν η “επαγγελματική μου ακαταλληλότητα”. Αποδεικνύεται ότι δεν μπορείς να μεταχειρίζεσαι κάποια παιδιά με ιδιαίτερο τρόπο. Είναι αστείο ότι δεν μπορούσα να αποχωριστώ τον Ντίμα και προσφέρθηκα να τον υιοθετήσω. Ο σύζυγός μου συμφώνησε όταν είδε το μωρό με τα ίδια του τα μάτια. Δεν ήθελα να αφήσω το αγόρι σε αυτό το κρύο μέρος. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που έγινα μητέρα.
