Στο σχολείο, όλα τα κορίτσια ζήλευαν την όμορφη Αλίκη, αλλά κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί τι θα της συνέβαινε αργότερα.

Η Αλίκη ήταν το πιο όμορφο και ευγενικό κορίτσι που είχε γνωρίσει ποτέ ο Σεργκέι. Ήταν κρυφά ερωτευμένος μαζί της, αλλά φοβόταν ακόμη και να υπονοήσει τα συναισθήματά του. Ο ίδιος ο Σεργκέι ήταν ένα κοκκινομάλλη αγόρι με γυαλιά, δύο χρόνια μικρότερος από την Αλίκη και 20 εκατοστά κοντύτερος από εκείνη. Αλλά όχι μόνο πήγαιναν στο ίδιο σχολείο, αλλά ζούσαν και στο ίδιο σπίτι.

Μερικές φορές ο Σεργκέι κατάφερνε να μεταφέρει τον χαρτοφύλακά της. Όλα τα κορίτσια ζήλευαν το κορίτσι, έτσι η Αλίσα δεν είχε φίλους. Όλα τα αγόρια κολλούσαν πάνω της και δεν κοιτούσαν αλλού, οπότε δεν είχε φίλους, και η Αλίκη δεν είχε ούτε αγόρι, κανείς δεν την έβλεπε ως πραγματικό πρόσωπο, αλλά θαύμαζε μόνο την εμφάνισή της. Όμως ο Σεργκέι τη συμπαθούσε για κάτι περισσότερο από το όμορφο πρόσωπό της.

Μετά το σχολείο, όλοι διασκορπίστηκαν και ο Serhii κατατάχθηκε στο στρατό. Όταν επέστρεψε, ήταν ένας ψηλός και δυνατός άντρας. Συνάντησε τη συμμαθήτριά του Μάσα και άρχισαν να μιλάνε: «Ω, Σεργκέι, έχεις αλλάξει τόσο πολύ.

Παλιά ήσουν ένα κοκκινομάλλικο παιδί με γυαλιστερό μάτι, και τώρα είσαι ένας αξιοσέβαστος άντρας.» – Έλα, Μάσα. Πες μου καλύτερα πώς είναι τα πράγματα εδώ, τι έχει αλλάξει.» – Όλα είναι τα ίδια. Ο Πέτια τράκαρε με τη μηχανή του, οι γιατροί μόλις που τον έσωσαν, η Σβέτκα παντρεύτηκε έναν ξένο, κι εγώ σπουδάζω για να γίνω γιατρός.

Στα τελευταία νέα, η Alisa ήρθε σε μας από την πρωτεύουσα, αυτή η μαθήτρια ομορφιά. Ω, είναι το ίδιο αλαζονική όπως και πριν. Ο Serhii αναρωτήθηκε τι είχε συμβεί στην πρώτη του αγάπη και έτρεξε στην παλιά τους είσοδο.

Εκείνη τη στιγμή έφτασε ένα όμορφο και ακριβό κόκκινο αυτοκίνητο και βγήκε από αυτό μια εξίσου πανέμορφη Αλίκη. Έχει περάσει πολύς καιρός, έχεις αλλάξει τόσο πολύ.» – Αλίκη, είσαι ακόμα όμορφη… Μόλις ήρθα από το στρατό. Τι κάνεις, πώς είναι η ζωή; – Ω, Sergiy, δεν ξέρω…

Πήγα στην πρωτεύουσα μετά το σχολείο για να την κατακτήσω, αλλά κανείς δεν μου έδωσε σημασία. Απλά είδαν την εμφάνισή μου και αυτό ήταν όλο. Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τις γνώσεις και τις ικανότητές μου. Γνώρισα όμως έναν άνδρα, 15 χρόνια μεγαλύτερό μου, μόνο που είδε σε μένα όχι μόνο την εμφάνισή μου αλλά και έναν άνθρωπο.

Μέχρι τώρα, ζούσα έτσι. Είναι αρκετά πλούσιος και γνωστός άνθρωπος στην πρωτεύουσα. Ξέρεις, Σεργκέι, είσαι ο μόνος με τον οποίο διατηρώ μια φυσιολογική σχέση από το σχολείο… Οι άλλοι δεν θέλουν καν να με γνωρίσουν… Είναι όλα από φθόνο, Αλίκη. Χαίρομαι που τα πας καλά.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *