Μαζί με τη σύζυγό μου Kamila, μεγαλώσαμε πέντε παιδιά. Ζούσαμε στην πρωτεύουσα, αλλά είχαμε και ένα υπέροχο σπίτι στην εξοχή. Μας το είχαν παραχωρήσει τα πεθερικά μου και περνούσαμε εκεί τις καλοκαιρινές μας διακοπές. Τα παιδιά μας λάτρευαν να περνούν τον χρόνο τους στην ύπαιθρο.
Πρόσφατα, συνέβη μια πολύ δυσάρεστη ιστορία. Η σύζυγός μου και εγώ, μετά από σκέψη, αποφασίσαμε να καλέσουμε οικογενειακούς φίλους, τη Σάρα και τον Γιώργο, στο σπίτι μας στην εξοχή. Ήταν παντρεμένοι εδώ και μερικά χρόνια, αλλά δεν είχαν ακόμη παιδιά. Αποφασίσαμε ότι θα ήταν υπέροχο να περάσουμε χρόνο μαζί στον καθαρό αέρα και να μιλήσουμε. Όλοι ήθελαν μερικές φορές να ξεφύγουν από τη φασαρία της πόλης.
Ο Γιώργος συμφώνησε και καταφέραμε να κανονίσουμε τα πάντα μέσω τηλεφώνου. Όταν τελείωσε η συνομιλία, ο φίλος μου ξέχασε να κλείσει το τηλέφωνο για κάποιο λόγο. Έτυχε να κρυφακούσω τη συνομιλία του με τη γυναίκα του. Έλεγαν ένα σωρό άσχημα πράγματα για εμάς! Ο άντρας είπε ότι εγώ ήμουν μια ηλίθια κατσίκα και η γυναίκα μου ένα γουρούνι. Κατά τη γνώμη τους, μόνο ανεύθυνοι άνθρωποι έκαναν τόσα πολλά παιδιά.
Το ζευγάρι άρχισε να συζητά για τα παιδιά μας και είπε πολλά δυσάρεστα πράγματα. Ανέφεραν επίσης τι φθηνά πράγματα θα μπορούσαν να αγοράσουν για να κάνουν δωρεάν διακοπές μαζί μας. Όλο αυτό το διάστημα νόμιζα ότι ήταν καλοί φίλοι μέχρι που έμαθα τι σκέφτονταν για εμάς.
Είπα στη σύζυγό μου για τη συζήτηση που κρυφάκουσα και σοκαρίστηκε κι εκείνη. Στην αρχή σκεφτήκαμε να ακυρώσουμε την επίσκεψή τους, αλλά στη συνέχεια αποφασίσαμε να τους δώσουμε ένα μάθημα. Όταν έφτασε το ζευγάρι, ήταν πολύ φιλικοί. Χαμογέλασαν στα παιδιά μας και είπαν ένα σωρό ωραία πράγματα.
– Γιατί δεν έχετε παιδί; – ρώτησε η γυναίκα μου.
– «Πιστεύουμε ότι είναι πολύ νωρίς για εμάς, θέλουμε να ζήσουμε για τον εαυτό μας», απάντησε η Σάρα.
– Ή μήπως νομίζετε ότι μόνο οι ηλίθιες κατσίκες και τα γουρούνια κάνουν παιδιά;
Το ζευγάρι σιώπησε εμβρόντητο. Μας έφεραν ένα δώρο από φτηνά γλυκά και κονσέρβες, σαν να ήταν αυτό αρκετό.
– Το αγοράσατε σε έκπτωση; Ναι, ξέρουμε ότι έχετε οικονομικά προβλήματα. Το σπίτι μας χρειάζεται επισκευή, οπότε αν θέλετε να χαλαρώσετε, βοηθήστε μας να βάψουμε τον φράχτη», απάντησα εντελώς σοβαρά.
Στην αρχή νόμιζαν ότι αστειευόμουν, αλλά όταν η Καμίλα τους έδωσε τα χρώματα και τα πινέλα, κατάλαβαν ότι επρόκειτο για ένα πολύ σοβαρό θέμα. Επινόησαν βιαστικά μια ιστορία για κάποιο επείγον περιστατικό και έφυγαν. Αναρωτιέμαι αν κατάλαβαν ότι είχα ακούσει τη συζήτηση; Δεν χρειαζόμουν τέτοιους φίλους ανάμεσά μου.
