Σήμερα είδα την πράξη ενός 25 χρονου άνδρα που ήταν οδηγός 11 λεωφορείων. Εδώ είναι τι συνέβη. Στη στάση του λεωφορείου, μια ηλικιωμένη κυρία περίπου 80 ετών μπαίνει και κάθεται σε ένα άδειο κάθισμα παρατηρώ όλη την εικόνα; μετράει το σωστό ποσό και ζητά από τον οδηγό να σταματήσει. Σταματάει ως συνήθως, η γιαγιά βγάζει τα χρήματα και λέει: “Ευχαριστώ, γιο μου”. Αλλά ο οδηγός δεν πήρε τα χρήματα!
Πήρε το πορτοφόλι του και του ζήτησε να καθίσει για τρία λεπτά. Στη συνέχεια έτρεξε γρήγορα στο κατάστημα και αγόρασε τέσσερις συσκευασίες γάλακτος και κρέμας, ψωμί, ζυμαρικά και κρέας! Έτρεξε και έφερε αυτά τα προϊόντα στη γιαγιά του. Η γιαγιά αρνήθηκε, λέγοντας:
“Δεν χρειάζεται, η σύνταξή μου είναι αρκετή για το ψωμί” και παρόμοια. Αλλά ο τύπος είπε: “Αν δεν πάρετε, θα ρίξω αυτή την τσάντα εδώ”. Η γιαγιά φώναξε πικρά δάκρυα, τον ευχαρίστησε, του ευχήθηκε καλή τύχη σε όλα. Μια γυναίκα στα σαράντα της άρχισε να λέει:
“Αξίζει να ξοδέψετε χρήματα και να σπαταλήσετε το χρόνο μας σε κάποιες ευχαριστίες;”. Ο τύπος γύρισε, άνοιξε την πόρτα και έστειλε αυτή τη γυναίκα μακριά με τις λέξεις: “Εξαιτίας ανθρώπων σαν εσένα, οι ηλικιωμένοι θεωρούν, επειδή δεν μπορείτε να ενσταλάξετε τίποτα στα παιδιά σας εκτός από την υποκρισία και την απληστία!”. Πέταξε από αυτό το λεωφορείο σαν φελλός σαμπάνιας, κόκκινο σαν ντομάτα!!! Μπράβο, αγόρι, περισσότερο σαν εσένα!!!
