Πριν από ένα χρόνο πέθανε η μητέρα μου. Πονάει τρεις φορές για να νικήσει το πιο κοντινό και αγαπημένο άτομο. Μετά τον χωρισμό, από την ηλικία των δεκαπέντε ετών με μεγάλωσε. Νομίζω ότι δεν ήταν εύκολο. Δεν επικοινώνησαν με τον πατέρα τους μετά τον χωρισμό. Για λόγους άγνωστους σε μένα, αποσύρθηκε εντελώς από την ανατροφή μου. Προσπάθησα επανειλημμένα να ανακαλύψω τους λόγους της συμπεριφοράς του, αλλά δεν ήθελε να με δει.
Ο μπαμπάς μου με αγαπούσε πολύ. Ήταν κρίμα να σκοντάψουμε σε μια τέτοια συμπεριφορά ενός ντόπιου προσώπου. Στην εφηβεία, αυτό έγινε αντιληπτό αρκετά οδυνηρά. Η μητέρα μετά τον χωρισμό δεν βρήκε ποτέ κανέναν και έζησε μόνη της. Έφυγε από αυτόν τον κόσμο αρκετά νωρίς, ήταν μόλις πενήντα.
Δεν άγγιξα τα πράγματά της μετά από αυτό, μόνο σε ένα χρόνο αποφάσισα να αποσυναρμολογήσω. Στο πιο μακρινό κουτί, απροσδόκητα για μένα, βρήκα μια στοίβα από γράμματα. Η αλληλογραφία ήταν με τον Ευγένιο, δεν ήξερα τέτοιους γνωστούς της μητέρας μου.
Τα γράμματα βρέθηκαν σε άλλο κουτί. Τα πρώτα ελήφθησαν πριν από δέκα χρόνια. Ο άνθρωπος έπεισε να αφήσει το φόβο και να διορθώσει το λάθος της νεολαίας, επανενωμένοι. Όλα πραγματικά με μπέρδεψαν. Συνειδητοποίησα ότι ο Ευγένιος ήταν κάποιου είδους εραστής από τη νεολαία του.
Αποφάσισα να πάω στη διεύθυνση και να μάθω τα πάντα. Η διεύθυνση με οδήγησε στο χωριό της μητέρας μου, το οποίο έφυγε μετά την ηλικία του. Με συγγενείς, η μητέρα μου είχε μια τεταμένη σχέση. Συναντήθηκα από έναν γκρίζο άνδρα, δεν περίμενε καλεσμένους και ήταν έκπληκτος. -Μια μέρα, είμαι η κόρη της Ιρίνα Ιγκόρεβνα, έχω μια ερώτηση. Βρήκα τα γράμματα. Ο άντρας πάγωσε και μετά περπάτησε και μου έδωσε μια μεγάλη αγκαλιά.
Μου είπε όλη την αλήθεια. Αποδείχθηκε ότι αυτός που όλη μου τη ζωή θεωρούσα τον πατέρα μου δεν ήταν αυτός. Η μαμά και ο Ευγένιος συναντήθηκαν στο σχολείο, αλλά η σχέση τους γονείς εμπόδισε. Έστειλαν τον Ευγένιο σε μια στρατιωτική σχολή, η οποία βρίσκεται στην πρωτεύουσα.
Η σύνδεσή τους ήταν σπασμένη. Μετά την αναχώρησή του, η μητέρα μου ανακάλυψε ότι ήταν βαριτική. Φοβόταν την ντροπή στο χωριό, έτσι αποφάσισε να μετακομίσει στην πόλη. Εκεί παντρεύτηκε τον πατέρα μου, ο γάμος ήταν βιαστικός. Ο μπαμπάς πίστευε ότι ήταν το παιδί του μέχρι την ηλικία των δεκαπέντε.
Στα δεκαπέντε, διαγνώστηκα λανθασμένα με σκουλήκι σκουλήκι και άρχισα να ελέγχω τους συγγενείς μου για συμβατότητα για μετάγγιση κορωνών. Εδώ όλα αποδείχθηκαν. Μετά από αυτό, ο πατέρας μου έφυγε. Ο Ευγένιος βρήκε τη μητέρα του μπαράτο χρόνια αργότερα. Ήταν ήδη σαράντα. Ήθελε τουλάχιστον στα γηρατειά του να ζήσει με έναν άνθρωπο της κόκανα, αλλά η μητέρα του είπε ότι ήταν πολύ αργά. Λέγοντας όλα αυτά, ο άνθρωπος βούρτσισε από μια μέση λάσπη ζου.
