Θυμάμαι τα λόγια που μου είπε η μητέρα μου όταν γεννούσα τον γιο μου. Τώρα, κοιτάζοντας πίσω, συνειδητοποιώ ότι τα λόγια της ήταν προφητικά. Η μητέρα μου ήταν δίπλα μου όταν επέστρεψα από το νοσοκομείο και με βοήθησε να φροντίσω τον νεογέννητο γιο μου.
Μου έδωσε την ακόλουθη συμβουλή: “Γέννησε μια κόρη, γιατί ο γιος σου θα είναι μαζί σου μόνο μέχρι το γάμο του, μετά τον οποίο θα είσαι τελείως μόνη”.
Εκείνη τη στιγμή, πραγματικά δεν κατάλαβα τι εννοούσε.Εγώ δεν είχα αντίρρηση στην ιδέα να αποκτήσουμε μια κόρη, αλλά ο σύζυγός μου είχε, επειδή δεν είχαμε την οικονομική δυνατότητα να μεγαλώσουμε δύο παιδιά στο μικρό μας διαμέρισμα.
Ο καιρός πέρασε και η οικονομική μας κατάσταση βελτιώθηκε σημαντικά. Αλλά δεν μπορούσα πλέον να κάνω παιδιά λόγω της ηλικίας μου και των προβλημάτων υγείας μου.
Τώρα είμαι σαράντα εννέα ετών και ο γιος μου είναι ήδη παντρεμένος. Ανυπομονούμε για την άφιξη των δίδυμων εγγονών μας. Ωστόσο, αισθάνομαι μοναξιά επειδή ο γιος μου μας τηλεφωνεί μόνο μία φορά την εβδομάδα, και ακόμη και τότε είναι κυρίως για να μας πει για τη ζωή του και να ενημερωθεί.
Είναι πολύ μακριά από τη στενή σχέση που είχαμε κάποτε. Μου λείπουν οι μέρες που συνηθίζαμε να περνάμε χρόνο μαζί και να μιλάμε για τα πάντα.
Δεν ξέρω τι να κάνω για να αλλάξω την κατάσταση. Ο σύζυγός μου είναι επίσης αναστατωμένος από την κατάσταση. Δεν μεγαλώσαμε τον γιο μας για να είναι τόσο αποστασιοποιημένος και αδιάφορος.
