Η σύζυγός μου πέθανε πολύ νέος, αφήνοντάς μου δύο κόρες, τη Larysa και την Oksana. Τις μεγάλωσα με δυσκολία και τους αφιέρωσα όλη μου τη ζωή. Οι γονείς της γυναίκας μου με βοηθούσαν μαζί τους, αλλά είχα πάντα λίγα χρήματα και έψαχνα τρόπους να ζήσω.
Μια μέρα έλαβα μια πρόταση να μετακομίσω στην Πορτογαλία με τα παιδιά μου και δέχτηκα με χαρά. Ζούμε στην Πορτογαλία εδώ και δεκαοκτώ χρόνια και η ζωή μας έχει βελτιωθεί πολύ. Αφού μετακόμισα εδώ, μπόρεσα να στείλω τα παιδιά μου στο σχολείο, να τα παντρέψω και μάλιστα αγόρασα ένα σπίτι για τη μεγαλύτερη κόρη μου, τη Larysa.
Πρόσφατα, η Οξάνα μου ζήτησε να δανειστώ οκτώ χιλιάδες ευρώ για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο. Αυτή και ο σύζυγός της είναι αρκετά εύποροι, αλλά λόγω κάποιων προβλημάτων στη δουλειά, δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά να αγοράσουν ένα αυτοκίνητο για την Oksana.
Είναι άβολο για την κόρη μου να ταξιδεύει με τα μέσα μαζικής μεταφοράς, οπότε αποφάσισα να της στείλω ένα sous vide. Η Oksana είπε ότι θα επέστρεφε τα χρήματα το συντομότερο δυνατό. Αλλά φυσικά, δεν θα τα έπαιρνα. Εξάλλου, όλα όσα έκανα και κάνω είναι προς όφελός τους.
Τις προάλλες, η μεγαλύτερη κόρη μου με πήρε τηλέφωνο και άρχισε να μου φωνάζει ότι ήμουν άδικος μαζί της και ότι ζούσα μόνο για την Οξάνα. Ένιωσα πολύ πληγωμένη, γιατί πάντα της έδινα χρήματα, για να μην αναφέρω το σπίτι που αγόρασα γι’ αυτήν.
Ο σύζυγός της δεν εργάζεται και ζει με τα χρήματα της κόρης του. Γι’ αυτό την υποστήριζα οικονομικά όλο αυτό τον καιρό και ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο αχάριστη. Η Larysa έλεγε συνεχώς ότι θα έπρεπε να μεταφέρω στον λογαριασμό της τόσα χρήματα όσα είχα μεταφέρει στην Oksana για να είναι δίκαιο.
Είμαι απελπισμένος και δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν μετανιώνω για τα χρήματα, αλλά είμαι πολύ αναστατωμένη που νομίζει ότι της χρωστάω. Είναι ενήλικη γυναίκα και βγάζει καλά λεφτά, αλλά εγώ δεν ζητάω ποτέ βοήθεια και κάνω τα πάντα γι’ αυτήν. Νομίζω ότι αν δεν μεταφέρω τα χρήματα, θα εξακολουθήσει να είναι προσβεβλημένη και δεν θα με επισκεφτεί ποτέ ξανά.
