Η γιαγιά μας μάς άφησε το διαμέρισμά της ως κληρονομιά. Αφού πέθανε, οι γονείς μου αποφάσισαν να χαρίσουν το διαμέρισμα και να μοιράσουν τα χρήματα στη μέση μεταξύ εμού και της αδελφής μου Κάτια. Ζούσα στο σπίτι των γονιών μου, δούλευα σκληρά και μάζευα χρήματα για το δικό μου διαμέρισμα.
Δεν αγόραζα τίποτα για τον εαυτό μου, αποταμίευα κάθε δεκάρα που είχα. Και μετά τα μισά χρήματα από το διαμέρισμα της γιαγιάς μου με βοήθησαν να αγοράσω ένα διαμέρισμα σε μια νέα πολυκατοικία. Μετακόμισα, αλλά το διαμέρισμα απαιτούσε πολλές επενδύσεις: έπρεπε να το τακτοποιήσω εσωτερικά και να αγοράσω έπιπλα.
Συνέχισα να εργάζομαι σκληρά.Η Κάτια ήταν παντρεμένη και ζούσε στο διαμέρισμα του συζύγου της. Αυτή και ο σύζυγός της αποφάσισαν να ξοδέψουν τα χρήματα που έλαβαν από το διαμέρισμα της γιαγιάς της για την καλή τους ζωή. Πήγαν 7 φορές διακοπές, 5 φορές στην Ευρώπη, 2 φορές στο Μπαλί.
Αγόρασαν ακριβά ρούχα και κοσμήματα. Δειπνήσαμε έξω σε εστιατόρια – δεν αρνηθήκαμε τίποτα στον εαυτό μας. Η Κάτια πάντα γελούσε μαζί μου, λέγοντας ότι εργάζομαι μόνο, ότι δεν βλέπω μια φυσιολογική ζωή και ότι τα νιάτα μου με προσπερνούν.
Και κάθε φορά που βλεπόμασταν, έλεγε ότι δεν ξέρω πώς να ζω, ότι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δουλεύω σαν άλογο. Αλλά μια μέρα η καλή ζωή της Κάτια έφτασε στο τέλος της. Ο σύζυγός της την απάτησε και χώρισαν. Η Κάτια μετακόμισε στους γονείς της. Αυτή και ο σύζυγός της ξόδεψαν όλα τα χρήματα από την κληρονομιά σε μια υπέροχη ζωή.
Εκείνη έπρεπε να πηγαίνει στη δουλειά και να ζει όπως όλοι οι άλλοι. Μετά από αυτό, οι γονείς μου άρχισαν να με πιέζουν, λέγοντας ότι είχα το δικό μου διαμέρισμα και ότι η αδελφή μου βρισκόταν σε δύσκολη κατάσταση- ότι έπρεπε να βοηθήσω την αδελφή μου.
Άρχισαν να προσφέρονται να μου δώσουν το διαμέρισμά μου και να μοιράσουν τα χρήματα μεταξύ εμού και της αδελφής μου. Τότε θύμωσα και τους τα είπα όλα κατάμουτρα. Τους είπα ότι ενώ εγώ δούλευα σαν τρελός, δεν ξεκουραζόμουν και δεν αγόραζα τίποτα για τον εαυτό μου, η Κάτια σπαταλούσε τα χρήματα της γιαγιάς της.
Και τώρα ας βγει μόνη της από αυτή την κατάσταση, δεν πρόκειται να τη βοηθήσω με κανέναν τρόπο. Μετά από αυτό, η Κάτια και εγώ δεν βλεπόμαστε σχεδόν ποτέ και δεν επικοινωνούμε. Και δεν ντρέπομαι καθόλου γι’ αυτό που της είπα.