Η Nura και ο Petro ζούσαν στο χωριό. Η Nura ήταν πραγματική νοικοκυρά και μαγείρευε νόστιμο φαγητό. Αλλά ο Petro σταμάτησε να τρώει, δεν του άρεσε κανένα φαγητό. Πήγαν στον γιατρό του χωριού και τους είπαν ότι έπρεπε να τον πάνε στην πόλη το συντομότερο δυνατό.
Η Nura οργάνωσε αμέσως τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του αυτοκινήτου και του ραντεβού με τον γιατρό. Ο Πέτρος έκανε τις εξετάσεις, οι γιατροί απλώς κούνησαν το κεφάλι τους και είπαν ότι θα έπρεπε να μπει σε νοσοκομείο. Έμεινε εκεί για μια εβδομάδα, πήρε εξιτήριο και οι γιατροί είπαν: “Ετοιμαστείτε για το βουνό, οι πνεύμονες έχουν σπάσει.
Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Η Nura φρόντιζε τα πάντα στο σπίτι, φρόντιζε το νοικοκυριό, δούλευε, καθάριζε, μαγείρευε, έπλενε τα ρούχα και φρόντιζε τον σύζυγό της.Και ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι όλη μέρα, γρυλίζοντας. Η Nura του έκανε μασάζ για να τεντώσει τους μύες του.
Η ίδια η Νούρα ήταν μια χοντρή γυναίκα, της ήταν δύσκολο να τρέχει πέρα δώθε, αλλά δεν είχε τίποτα να κάνει. Ο σύζυγός μου άρχισε να λέει: “Ω, δεν μπορώ…” Στα νιάτα μου, η Νούρα ήταν πάντα στο πλευρό του και έκανε όλες τις δουλειές του. Και συνέχισε: – “Αυτό ήταν, δεν αντέχω άλλο. Αισθάνομαι λίγο ακόμα και αυτό είναι όλο.
Αν πρόκειται να πεθάνω ούτως ή άλλως, τότε τουλάχιστον να έχω λίγη βότκα και λουκάνικο. Η γυναίκα του θα του έφερνε εκατό γραμμάρια βότκα και κομμένα λουκάνικα, μπέικον και αγγούρια κατευθείαν στο κρεβάτι του. Θα του έκανε μασάζ για να τον κάνει να νιώσει λίγο καλύτερα.
Η Νούρα ήταν τόσο εξαντλημένη που της είχαν μείνει ελάχιστες δυνάμεις. Και μια μέρα, γύρισε σπίτι αργά το βράδυ μετά από όλη τη δουλειά και τις έγνοιες. Πήγε για ύπνο και δεν ξύπνησε. Τη νύχτα, η καρδιά της Nuria δεν άντεξε. Ένα μήνα αργότερα, ο σύζυγός της είχε αρχίσει να αναρρώνει.
Ήταν καλά στην υγεία του, πιο υγιής από τους νεότερους. Προφανώς, οι γιατροί του έδωσαν λάθος αποτελέσματα, τον μπέρδεψαν, και ο Petro δεν ήταν ευχαριστημένος. Αντιθέτως, έφερε τη σύζυγό του αντιμέτωπη με την υπόθεση. Δεν είναι σαφές αν ο Petro ντρεπόταν γι’ αυτό ή όχι.
Αλλά ήταν απροσδόκητο για όλο το χωριό το γεγονός ότι ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκε ξανά. Ήταν χήρα. Οι άντρες στη δουλειά άρχισαν να ρωτούν τον Πέτρο πώς ήταν δυνατόν. Εκείνος απάντησε: “Η ζωή συνεχίζεται ούτως ή άλλως. Φυσικά, λυπάμαι για τη Νιούρα, ήταν μια καλή γυναίκα. Αλλά τώρα είναι δύσκολο για μένα χωρίς το χέρι μιας γυναίκας στο σπίτι. Μετά από αυτό, πολλοί άνθρωποι απομακρύνθηκαν από τον Πέτρο και όλοι λυπήθηκαν τη Νούρα.