Το αφεντικό μου μου έστειλε μήνυμα με την ημερομηνία και το όνομα του ξενοδοχείου και μου είπε ότι αν δεν εμφανιζόμουν, θα μπορούσα να ξεχάσω τη δουλειά μου. Αποφάσισα να τον εκδικηθώ με τον πιο μοχθηρό τρόπο.

Πριν από μερικά χρόνια, προσλήφθηκα στη δουλειά των ονείρων μου. Κατείχα μια καλή θέση σε μια πετρελαϊκή εταιρεία. Έβγαζα διαστημικά χρήματα, τα οποία δεν προλάβαινα καν να ξοδέψω σε ένα μήνα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, δεν χρειαζόταν να αποταμιεύω.

Άρχισα να βοηθάω τους γονείς μου οικονομικά μόνη μου και αποπλήρωσα τα περισσότερα δάνειά τους σε λιγότερο από έξι μήνες. Όλα πήγαιναν τέλεια μέχρι μια μοιραία στιγμή: τη συνάντηση με τον εργοδότη μου. Όταν τον είδα, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν: “Δεν είναι πολύ νέος για τη θέση του;”

Πράγματι, στην ηλικία των 50 ετών, είχε φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη και φαινόταν ακόμη πιο νέος από την ηλικία του. Τότε ήταν που άρχισαν τα χειρότερα. Ο Vadim Sergeevich άρχισε να μου στέλνει όλων των ειδών τα μηνύματα με χυδαία υπονοούμενα, να τριγυρνά γύρω μου στο γραφείο, παραβιάζοντας τον προσωπικό μου χώρο.

Μια φορά είχαμε μια εταιρική εκδήλωση όπου ήρθε με τη σύζυγό του. Ακόμα και εκεί, κατάφερε να αγγίξει τα πόδια μου χωρίς να το καταλάβει η γυναίκα του. Η σύζυγός του και εγώ πηγαίναμε στο ίδιο γυμναστήριο, και μετά το εταιρικό πάρτι ήρθαμε ακόμη πιο κοντά, αρχίσαμε να πηγαίνουμε μαζί στον κινηματογράφο, στις καφετέριες, στα ψώνια…

Μια φορά, κατά τη διάρκεια των ωρών εργασίας, έλαβα ένα μήνυμα από τον Vadim Sergeevich που έλεγε ότι είτε θα πήγαινα την καθορισμένη ημέρα, την καθορισμένη ώρα, στο καθορισμένο ξενοδοχείο για να τον δω, είτε θα μπορούσα να μαζέψω τα πράγματά μου.

Δεν χρειάστηκε καν να σκεφτώ πολύ για την απάντηση. Ήξερα ήδη τι να κάνω. Πήγα στο ξενοδοχείο, αλλά όχι μόνος μου, αλλά με τη γυναίκα του. Έτσι, πρώτα εγώ μπήκα στο δωμάτιο και μετά η γυναίκα του Καζανόβα μας. Η σύζυγος κατέθεσε αίτηση διαζυγίου και διαχωρισμού της περιουσίας με τον Βαντίμ, και φυσικά, ποιος θα το αμφισβητούσε, έχασα τη δουλειά μου.

Στη συνέχεια, η νέα μου φίλη δεν με άφησε να χάσω τα προς το ζην. Στην αρχή με βοήθησε οικονομικά και στη συνέχεια ανοίξαμε μαζί μια καφετέρια, η οποία μέσα σε ένα χρόνο έγινε ένα από τα αγαπημένα μέρη της πόλης μας.

Related Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *