Ο Βλαντ έκλεισε τη ντουζιέρα. Σκούπισε το πρόσωπό του με μια πετσέτα και άκουσε από το υπνοδωμάτιο. Η Μάσα κοιμόταν ακόμα. Οι σταγόνες έτρεχαν από
Η Έμμα ήταν πάντα ένα άτομο γεμάτο εμπιστοσύνη· οι φιλίες της βασίζονταν σε μια αμοιβαία αίσθηση εμπιστοσύνης, και κανένας δεσμός δεν ήταν πιο δυνατός από
Η μητέρα έφυγε το απόγευμα της Τετάρτης και διέταξε αυστηρά την κόρη της να μην βγει έξω. Όταν η Πολίνα πήγε για ύπνο, η σόμπα
«Δεν χρειάζεται, γιε μου», ικέτευε μια άγνωστη ηλικιωμένη γυναίκα, την οποία ο Άρτεμ βιαζόταν να μεταφέρει στο νοσοκομείο, «όπως και να ‘χει, δεν θα με
Ο Έγκορ στάθηκε στο κατώφλι του παλιού σπιτιού της γιαγιάς του. Στα χέρια του ήταν ένας φάκελος με τις αποταμιεύσεις του τα τελευταία χρόνια. Ο
Το πρόσωπο του Μάρτιν παραμορφώθηκε σε μια γκριμάτσα περιφρόνησης και θυμού. Η σοφία γνώριζε πολύ καλά αυτή την έκφραση. Ήξερε τι ερχόταν-ένα κύμα κατηγοριών, κραυγών,
Η Εμίλια επέστρεψε στον πάγκο με ένα σταθερό, ήρεμο βήμα. Η καρδιά της χτυπούσε γρήγορα, αλλά όχι από φόβο ή θυμό—ήταν ένα αίσθημα ανακούφισης, υπερηφάνειας
Η μέρα ξεκίνησε κανονικά — e-mail, συναντήσεις, προγραμματισμός προϋπολογισμού. Το απόγευμα, η βοηθός μου υπενθύμισε ότι σήμερα θα εντασσόταν ένας νέος υπάλληλος στην ομάδα. Έγνεψα
Ο Σασκό σφύριξε: «Σου είπα να μην έρθεις!», αλλά η Σβιτλάνα απλώς έσπρωξε απαλά το χέρι του που προσπαθούσε να την τραβήξει μακριά. Στην αίθουσα
Ένας άντρας εγκατέλειψε τη μνηστή του στο ιερό. Πέντε χρόνια αργότερα, την συνάντησε στο πάρκο… και έμεινε άναυδος από αυτό που είδε. Ένα ηλιόλουστο πρωινό